Fakty o: Drzewiak czarnostopy
Drzewiak czarnostopy – gatunek ssaka z rodziny kangurowatych.
Wygląd
Jest największym nadrzewnym torbaczem Australii. Długość ciała 69-70,5 cm (samice), 72-75 cm (samce), długość ogona 73-80 cm (samice), 82-84 cm (samce). Masa ciała 8-10,6 kg (samice), 11,5-13,7 kg (samce). Wierzch ciała ciemnobrązowy; podbródek, gardło i spód ciała jaśniej ubarwione. Stopy są czarne. Czoło szarawe, ponadto na pysku, ramionach, szyi i z tyłu głowy występuje rdzawe zabarwienie. U nasady ogona znajduje się czarna plama, która od strony spodniej ma odcień jaśniejszy.
Występowanie
Występuje w północno-wschodnim Queenslandzie. Zasięg jego występowanie rozciąga się od rzeki Daintree na południu do Mt. Amos na północy i do Mt. Windsor na zachodzie.
Tryb życia
Drzewiaki Bennetta prowadzą nocny tryb życia. Po drzewach poruszają się bardzo zwinnie, są zdolne skoczyć na odległość 9 metrów, by dostać się na gałąź sąsiedniego drzewa. Swego długiego ogona używają jako narządu równowagi podczas poruszania się między gałęziami drzew. Na ziemi poruszają się skacząc z ciałem pochylonym do przodu i ogonem podwiniętym do góry.
Jako jedne z niewielu wyraźnie terytorialnych kangurów, dorosłe samce utrzymują terytoria o powierzchni do 25 hektarów, które pokrywają się z terytoriami kilku samic. Praktycznie wszystkie dorosłe samce noszą na swych ciałach blizny po licznych sporach o terytoria, niektórym nawet brakuje uszu. Obszary zajmowane przez dorosłe samice nie pokrywają się. Pojedynczej samicy towarzyszą jedynie młode lub dorosły samiec. Drzewiaki spędzają dzień wysoko w gałęziach drzew, które opuszczają w nocy, gdy udają się na żer.
Odżywiają się liśćmi drzew z rodzajów Ganophyllum, Aidia i Schefflera oraz opadłymi owocami.
Samica rodzi co roku jedno młode, które jest z nią przez okres 2 lat, w tym pierwsze 9 miesięcy spędza w torbie matki. Dorosłe samce nie zajmują się potomstwem; jednak zaobserwowano samce towarzyszące młodym, które straciły matki. Drzewiaki są zdolne do reprodukcji przez okres około 20 lat.
Zagrożenia i ochrona
W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii NT (podwyższonego ryzyka). W przeszłości zagrożeniem dla tego gatunku były polowania rdzennych mieszkańców Australii. Obecnie zagrożeniami dla tego ssaka są niszczenie ich siedlisk.