Dusznik australijski

Nietoperz duch, fascynujący latający ssak rodzimy dla północnej Australii, wyróżnia się imponującymi umiejętnościami łowieckimi. Wykorzystując ostry wzrok, wyostrzone zmysły słuchu i zdolności echolokacyjne, ten nietoperz poluje na duże kręgowce. Należący do rodziny Megadermatidae, został po raz pierwszy opisany w 1880 roku przez George'a Dobsona. Jest największym gatunkiem nietoperza w Australii, łatwo rozpoznawalnym dzięki dużym uszom, wyraźnemu liściowi nosowemu i jasnemu futru.

Nietoperze duchy są nocnymi drapieżnikami, stosującymi strategię „siedź i czekaj” do chwytania swoich ofiar. Dzięki doskonałemu wzrokowi oraz zdolnościom echolokacji, polują na różne zwierzęta, w tym ptaki, małe ssaki, gady, żaby, a nawet węże. Preferują siedliska takie jak jaskinie lub skaliste klify w pobliżu cieków wodnych, ale ich zasięg jest ograniczony do określonych regionów w Australii.

Niestety, nietoperze duchy odnotowały spadek zarówno w zasięgu występowania, jak i liczebności populacji. Czynniki takie jak utrata siedlisk i konkurencja ze strony inwazyjnych gatunków, jak ropucha aga, przyczyniły się do tego spadku. Obecnie nietoperz duch jest klasyfikowany jako gatunek narażony na wyginięcie zgodnie z różnymi przepisami stanowymi i federalnymi. Szacowana populacja wynosi zaledwie od czterech do sześciu tysięcy dojrzałych osobników, dlatego działania ochronne są kluczowe dla zapewnienia przetrwania tego unikalnego gatunku.