Jamraj złoty

Złoty bandikut to mały, zagrożony gatunek, występujący na północy Australii. Wyróżnia się złocistym odcieniem futra, a ten nocny ssak jest najmniejszym przedstawicielem swojego rodzaju. W przeciwieństwie do innych bandikutów, jego dieta składa się głównie z sukulentów, owadów, cebulek roślin oraz małych gadów.

Kiedyś szeroko rozpowszechniony w całej Australii, złoty bandikut jest obecnie ograniczony do określonych obszarów w Australii Zachodniej oraz kilku wysp przybrzeżnych. Badania genetyczne sugerują, że może być blisko spokrewniony z bandikutem brunatnym południowym, a niektórzy naukowcy uważają, że mogą to być nawet te same gatunki.

Obecnie zasięg występowania złotego bandikuta znacznie się zmniejszył, a jego populacje znajdują się głównie na wyspach takich jak Barrow, Middle i Augustus. Główne zagrożenia dla jego przetrwania to utrata siedlisk, konkurencja ze strony wprowadzonych gatunków oraz drapieżnictwo.

Przystosowany do suchych środowisk, złoty bandikut posiada unikalne cechy fizjologiczne, które pomagają mu regulować temperaturę ciała i oszczędzać wodę. Ma również wysoką zdolność rozrodczą i krótki okres ciąży, co czyni go bardzo płodnym gatunkiem.

Obecnie prowadzone są intensywne działania na rzecz ochrony tego gatunku, obejmujące krajowe plany odbudowy, programy translokacji oraz monitorowanie przez różne agencje i strażników. Te inicjatywy mają na celu ochronę istniejących populacji, odkrywanie nowych siedlisk oraz angażowanie zainteresowanych stron w proces odbudowy.