Fakty o: Kangur górski
Kangur górski – torbacz z rodziny kangurowatych. Roślinożerny. Zamieszkuje tereny Australii.
Budowa ciała
Kangur górski ma charakterystyczny wygląd. Tył ciała w porównaniu z przednią częścią jest potężnie rozwinięty. Przednie kończyny krótkie, głowa mała, stosunkowo duże uszy. Tylne kończyny i ogon długie i silne. Sierść gęsta, szara w części wierzchniej, zaś biaława pod spodem. Samice są jaśniej ubarwione niż samce. Dymorfizm płciowy jest także wyraźnie widoczny w wymiarach przedsatwicieli oby płci. Samice są wyraźnie mniejsze.
(...)Kangur górski zwykle funkcjonuje w pozycji półwyprostowanej i wspiera się wówczas wyłącznie na tylnych kończynach i ogonie. Podczas żerowania jest powolny. Porusza się wówczas na czterech kończynach i podpiera się ogonem. Podczas biegu posługuje się wyłącznie tylnymi kończynami, podczas gdy kończyny przednie są opuszczone w kierunku brzucha. Końcówka ogona pomaga w balansowaniu i utrzymaniu równowagi.
Tryb życia
Żeruje wieczorem, kiedy temperatura otoczenia jest niższa. Prowadzi samotniczy tryb życia. Wytrzymuje przez długi czas bez dostępu do wody, nawet podczas znacznych upałów. Może się bez niej obyć nawet przez 2-3 miesiące. Jednak w poszukiwaniu wody potrafią kopać głębokie doły
Termin rozrodu uzależniony jest od opadów deszczu. Po trwającej 30 do 40 dni ciąży samica rodzi 1 młode. Kangury górskie osiągają dojrzałość płciową w drugim roku życia. Żyją 15 do 20 lat.
Rozmieszczenie geograficzne
Szeroko rozprzestrzeniony w górach w znacznej części Australii z wyłączeniem stanu Wiktoria i Australii Zachodniej. Przedstawiciele podgatunku M. robustus isabellinus występują tylko na wyspie Barrowa na Oceanie Indyjskim, u północno-zachodnich wybrzeży Australii (stan Australia Zachodnia). W skład tej populacji wchodzi około 1800 osobników.
Ekologia
Kangur górski jest roślinożerny. Pożywienia się różnymi gatunkami traw i krzewów. Zamieszkuje tereny górskie, skaliste. Schronienia przed upałami szuka czasem w jaskiniach.