Kangur szary

Zachodni szary kangur, znany również pod różnymi nazwami takimi jak zachodni szary gigantyczny kangur, czarnolicy kangur, kangur z krainy mallee oraz sadzowy kangur, jest wybitnym gatunkiem występującym w południowej Australii. Wczesni europejscy odkrywcy często mylili go z kangurem wschodnim szarym, ale w 1817 roku został on oficjalnie sklasyfikowany jako Macropus fuliginosus. W ciągu lat naukowcy zidentyfikowali dwa podgatunki: Macropus fuliginosus fuliginosus, znany jako kangur Wyspy Kangur, oraz Macropus fuliginosus melanops.

Ten gatunek należy do największych spośród australijskich makropodów, przy czym samce są zazwyczaj większe od samic. Kangury te mają gęste futro, które waha się od jasnoszarego do brązowego, co sprawia, że są dość podobne do kangura wschodniego szarego. Zachodnie szare kangury głównie żywią się trawami, a dojrzałe samce są znane z wydzielania charakterystycznego zapachu przypominającego curry.

Pod względem zachowań społecznych i reprodukcyjnych, zachodnie szare kangury żyją w grupach. Podczas sezonu rozrodczego, samce rywalizują o uwagę samic. Okres ciąży trwa około 30-31 dni, po czym młode pozostaje przyczepione do sutka wewnątrz torby przez około 130-150 dni. Chociaż ich siedliska nakładają się na siedliska kangura wschodniego szarego, krzyżowanie się między tymi dwoma gatunkami jest rzadkie na wolności.

Zachodni szary kangur jest klasyfikowany jako gatunek najmniejszej troski na Czerwonej Liście IUCN, a ich populacja rośnie. Chociaż ich wypasanie może czasami powodować problemy dla rolników, są one chronione i zarządzane przez stanowe władze ds. dzikiej przyrody. W niektórych obszarach dozwolone jest kontrolowane odstrzaływanie, aby złagodzić szkody rolnicze. Ponadto, w określonych regionach dozwolone jest komercyjne polowanie na ich mięso i skóry, które są używane do produkcji wysokiej jakości wyrobów skórzanych.