Kangur zachodni

Zachodnia walabia szczotkowa, znana również jako walabia w czarnych rękawiczkach, to uroczy torbacz pochodzący z południowo-zachodniego wybrzeża Australii Zachodniej. Chociaż jest narażona na zagrożenia ze strony drapieżników, takich jak lisy rude (lis rudy), działania mające na celu kontrolę tych drapieżników pomogły ustabilizować, a nawet zwiększyć jej populację. Dzięki tym skutecznym środkom ochrony Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) klasyfikuje ten gatunek jako najmniejszej troski.

Walabia ta należy do rzędu Diprotodontia i nadrodziny Macropodoidea. Została po raz pierwszy opisana w 1837 roku i ma kilka popularnych nazw, zyskując rozpoznawalność dzięki swojemu charakterystycznemu wyglądowi z czarnymi "rękawiczkami". W przeciwieństwie do większości makropodów, jest aktywna w ciągu dnia, pasąc się na trawie i liściach. Jeśli chodzi o rozród, samice zazwyczaj rodzą jedno młode po krótkiej ciąży trwającej od trzech do pięciu tygodni.

Jednym z najbardziej fascynujących aspektów zachodniej walabii szczotkowej jest jej sposób poruszania się. Wykorzystując swoje potężne tylne kończyny i długie stopy, przemieszcza się charakterystycznym skokiem. Jako roślinożerca, jest najbardziej aktywna o świcie i zmierzchu, żerując w otwartych lasach i zarośniętych obszarach swojego nadmorskiego siedliska.

W przeszłości populacja zachodnich walabii szczotkowych znacznie zmniejszyła się z powodu drapieżnictwa lisów rudych. Jednak dzięki skutecznym programom kontroli lisów, ich liczba wzrosła do około 100 000 osobników. Pomimo tego pozytywnego trendu, utrata siedlisk z powodu rolnictwa nadal stanowi problem. Wylesianie pod uprawy fragmentuje ich siedliska, ograniczając ich zasięg i stwarzając ciągłe wyzwania dla tego gatunku.