Fakty o: Kowari pustynny
Kowari pustynny, kowari – gatunek ssaka z rodziny niełazowatych.
Nazewnictwo
W polskiej literaturze zoologicznej gatunek Dasyuroides byrnei był oznaczany nazwą „kowari”. W wydanej w 2015 roku przez Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk publikacji „Polskie nazewnictwo ssaków świata” gatunkowi nadano nazwę „kowari pustynny”, rezerwując nazwę „kowari” dla rodzaju tych torbaczy.
Systematyka
Gatunek ten jest jedynym przedstawicielem rodzaju Dasyuroides Spencer, 1896.
Gatunek typowy
Dasyuroides byrnei Spencer, 1896
Występowanie i biotop
Południowo-zachodni Queensland i północno-wschodnia Australia Południowa. Zamieszkuje suche obszary ubogie w roślinność.
Wygląd
Wierzch ciała jest szarawy do brązowego, spód nieco jaśniejszy. Długi ogon na końcu z gęstą szczotką czarnych włosów. Głowa o dużych uszach i oczach. Tylne łapy mają tylko cztery palce.
Tryb życia
Kowari są aktywne nocą i unikają dziennego światła, chroniąc się w wykopanych przez siebie norach lub wykorzystując schronienia innych zwierząt, np. wielkoucha króliczego. Przebywa w grupach rodzinnych które zamieszkują znakowane zapachowo rewiry. Kowari poluje na owady, płazy, małe gady, ptaki i ssaki. Nie gardzi również znalezioną padliną.
Rozród
Okres godowy i rozrodczy trwa od maja do grudnia. Ciąża u samic trwa 30-35 dni. Po tym okresie na świat przychodzi 6-7 młodych. Jeśli urodzi się więcej niż sześć młodych nie wszystkie mogą przeżyć, gdyż samica posiada tylko trzy pary sutek. Młode w torbie przez 56 dni są sztywno przytwierdzone do sutek, po 75 dniach otwierają oczy. Zaczynają opuszczać torbę i przyjmować stały pokarm po około 95 dniach. Młode przejawiają wówczas zachowania społeczne. Dojrzałość płciową osiągają w 11 miesiącu życia.
Znaczenie
Na kowari polują najprawdopodobniej koty i lisy.
Zagrożenie i ochrona
W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii narażony na wyginięcie VU. Intensywny wypas zwierząt gospodarskich spowodował spadek bezkręgowców i małych kręgoowców na które polowały kowari. Ssaki te giną też na drogach pod kołami samochodów.