Kowari pustynny

Kowari, znany także jako szczur workowaty z pędzelkowatym ogonem, to mały, fascynujący drapieżny torbacz zamieszkujący suche tereny trawiaste i pustynne środkowej Australii. Jest jedynym przedstawicielem swojego rodzaju, Dasyuroides.

Pod względem rozmiarów kowari jest dość kompaktowy, mierzy około 16,5–18 cm długości ciała, a jego ogon dodaje kolejne 13–14 cm. Jego dieta składa się głównie z owadów i pająków, ale nie jest wybredny i zjada również małe jaszczurki, ptaki czy gryzonie, jeśli nadarza się okazja. Kowari żyją samotnie lub w małych grupach, polując na pożywienie wśród kęp traw.

Sezon rozrodczy kowari trwa od maja do października. Po okresie ciąży trwającym około 32 dni, samica rodzi miot liczący 5-6 młodych. Młode mają popielatoszare futro i są łatwo rozpoznawalne dzięki charakterystycznemu pędzelkowi czarnych włosów na końcu ogona.

Kowari występują na kamienistych obszarach pustynnych basenu drenażowego jeziora Eyre w północno-wschodniej części Australii Południowej oraz południowo-zachodnim Queensland. Niestety, ich populacja maleje na zachód od jeziora Eyre i mogą być tam na skraju wyginięcia. Kowari są blisko spokrewnione z mulgarą, a istnieją dwa uznane podgatunki: D. b. byrnei w północno-wschodniej części zasięgu i D. b. pallidior w południowo-zachodniej części.

Pod względem zdrowotnym, kowari są narażone na raka płaskonabłonkowego jamy ustnej (SCCs), który powoduje guzy i obrzęk dziąseł. Te nowotwory są zazwyczaj śmiertelne, gdy się rozprzestrzenią.

Kowari został po raz pierwszy opisany w 1896 roku przez Sir Waltera Baldwina Spencera, który nazwał go na cześć naukowca Patricka Michaela Byrne’a. Pomimo wyzwań, przed którymi staje, kowari pozostaje unikalnym i intrygującym gatunkiem z określonymi preferencjami siedliskowymi i problemami zdrowotnymi, które wpływają na jego populację w niektórych częściach Australii.