Maoryszanka uszata

Nowozelandzki lew morski, znany również jako lew morski Hookera lub whakahao w języku Māori, jest jednym z najrzadszych morskich ssaków na świecie. Głównie zamieszkuje subantarktyczne wyspy Auckland i Campbell w Nowej Zelandii, z mniejszymi populacjami obecnymi wokół Wyspy Południowej i Wyspy Stewart. Szacuje się, że pozostało jedynie około 10 000 osobników, a są one jedynym reprezentantem rodzaju Phocarctos.

Te lwy morskie cechuje wyraźny dymorfizm płciowy — samce są znacznie większe od samic. Ich dieta jest zróżnicowana, obejmując różne morskie stworzenia, jednak muszą uważać na drapieżniki takie jak żarłacze białe. Największa część populacji rozmnaża się na wyspach Auckland i Campbell, a badania genetyczne wskazują na ich silne powiązania z tymi subantarktycznymi regionami.

Niestety, nowozelandzkie lwy morskie stoją przed wieloma wyzwaniami. Historycznie były one intensywnie polowane zarówno dla przeżycia, jak i z powodów komercyjnych. Obecnie borykają się z problemami takimi jak zaplątywanie się w sieci rybackie, ograniczona dostępność pokarmu, epidemie chorób i różne zagrożenia na lądzie.

Spadek liczebności populacji budzi poważne obawy dotyczące ich ochrony. Nowozelandzki Departament Ochrony przyrody klasyfikuje te lwy morskie jako krytycznie zagrożone, podczas gdy Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje je za gatunek "zagrożony wyginięciem". Kluczowymi przyczynami tej sytuacji są mała liczebność, ograniczone obszary rozmnażania i ogólny trend spadkowy populacji, zwłaszcza na wyspach Auckland.

Podejmowane są intensywne działania ochronne, mające na celu zmniejszenie przyłowów, rozwiązanie problemu ograniczonych zasobów pokarmowych i zarządzanie epidemiami chorób, wszystko z nadzieją na zapewnienie przetrwania tych wyjątkowych lwów morskich dla przyszłych pokoleń.