Mictyris longicarpus

Poznajcie niebieskiego kraba-żołnierza, Mictyris longicarpus, fascynujące małe stworzenie zamieszkujące piaszczyste plaże od Zatoki Bengalskiej po Australię. Te kraby są szczególnie cenione w Australii i łatwo je rozpoznać po niebieskich grzbietach oraz białych ciałach. Mimo niewielkich rozmiarów posiadają dużą osobowość i spędzają czas, przeszukując piasek w poszukiwaniu detrytusu do jedzenia.

Jedną z najbardziej charakterystycznych cech niebieskiego kraba-żołnierza jest jego unikalny wygląd. Wyobraź sobie kuliste ciało z niebieskim karapaksem, białe dodatki i fioletowe stawy na nogach. Ich szczypce są smukłe i zakrzywione w dół, trzymane pionowo, a oczy osadzone na krótkich słupkach. Mierzą około 25 mm szerokości — małe, ale potężne!

Te kraby są towarzyskimi stworzeniami, zwłaszcza samce, które często zbierają się w duże grupy zwane "armiami". Podczas odpływu te armie poruszają się wzdłuż plaży w skoordynowany sposób, zanim zagrzebią się w piasku, aby czekać na kolejny odpływ.

Mictyris longicarpus występuje w szerokim zakresie lokalizacji, od Singapuru i Zatoki Bengalskiej po Nową Kaledonię i różne części Australii, w tym Perth, Queensland, Nową Południową Walię i Wilsons Promontory w Wiktorii.

Jeśli chodzi o dietę, te kraby nie są wybredne. Żywią się detrytusem i małymi organizmami, takimi jak okrzemki, jaja ślimaków i nicienie, które znajdują w piasku. Muszą jednak uważać na drapieżniki, takie jak ibis słomkowy, zimorodek toresiański, czapla wielka, rozdymka, krab grasydowy, krab duch i ślimak księżycowy.

Większość czasu spędzają zagrzebane w piasku, wychodząc tuż przed odpływem. Kiedy wychodzą, tworzą małe kopczyki w piasku, a następnie maszerują w kierunku wody w prostych liniach. Żywią się, nabierając piasek do ust i pozostawiając za sobą okrągłe kuleczki niejadalnego materiału. Po jedzeniu kopią nory w piasku i angażują się w zachowania społeczne, w tym pokazy groźby między samcami.

Michael Tweedie, który badał te kraby, porównał ich zachowanie do ludzkich zachowań społecznych. Opisał kraby Mictyris jako "wesołych bohemów", żyjących w zatłoczonych warunkach i wykazujących beztroskie i niepohamowane zachowanie. To urocze porównanie daje nam wgląd w żywiołowy świat tych małych mieszkańców plaż.