Pademelon

Pademelony to urocze, małe torbacze należące do rodzaju Thylogale, które można zazwyczaj spotkać w zalesionych obszarach. Są jednym z najmniejszych przedstawicieli rodziny makropodów, do której zaliczają się również wallabie i kangury. Nazwa "pademelon" pochodzi od słowa "badimaliyan" z języka Dharuk, używanego przez rdzennych mieszkańców Australii. Te stworzenia charakteryzują się krótkimi, grubymi ogonami pokrytymi rzadką sierścią i poruszają się skacząc, podobnie jak wallabie.

Różne gatunki pademelonów zamieszkują różnorodne regiony. Na przykład pademelon rudokarkowy występuje wzdłuż wybrzeży Queensland i Nowej Południowej Walii oraz w południowo-centralnej części Nowej Gwinei, chociaż ich siedliska kurczą się w niektórych miejscach. Pademelon tasmański jest powszechny na Tasmanii, choć wcześniej żył również na południowo-wschodnim wybrzeżu Australii. Z kolei pademelon ciemny zamieszkuje Nową Gwineę i pobliskie wyspy; był on wcześniej znany jako wallabia z Wysp Aru lub filander.

Te małe torbacze preferują gęste zarośla i podszyt leśny, często tworząc tunele w wysokich trawach na bagnistych obszarach. Niemniej jednak napotykają liczne zagrożenia. Historycznie, pademelony były łowione dla ich mięsa i futra. Obecnie są również narażone na ataki wprowadzonych gatunków, takich jak zdziczałe koty, psy i lisy. Konkurują z królikami o pożywienie i cierpią z powodu utraty siedlisk spowodowanej wycinką lasów.

Rodzaj Thylogale obejmuje kilka gatunków pademelonów, takich jak pademelon tasmański, pademelon Browna, pademelon ciemny, pademelon Calaby'ego, pademelon górski, pademelon czerwononożny i pademelon rudokarkowy. Mimo licznych zagrożeń, pademelony tasmańskie są wciąż liczne. Padają one ofiarą rodzimych drapieżników, takich jak niełazy, diabły tasmańskie i orły klinowosterne. Prowadzone są działania ochronne, mające na celu zarządzanie ich populacjami i zapewnienie ich przetrwania.