Red-bellied black snake

Czarna wąż czerwonobrzucha, znana również pod swoją naukową nazwą Pseudechis porphyriacus, to jadowity wąż pochodzący z Australii. Po raz pierwszy została opisana w 1794 roku, jest powszechnie spotykana we wschodniej Australii. Zazwyczaj osiąga około 1,25 metra długości i jest łatwo rozpoznawalna dzięki błyszczącemu czarnemu ciału, jasnoczerwonym lub pomarańczowym bokom oraz różowemu do matowoczerwonego brzuchowi. Mimo że jest jadowita, czarna wąż czerwonobrzucha nie jest agresywna i zazwyczaj unika ludzi.

Można ją znaleźć w lasach, lasach deszczowych i bagnach, ale również pojawia się na terenach miejskich w pobliżu wody. Jej dieta składa się głównie z żab, ale spożywa również ryby, gady i małe ssaki. Chociaż Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) klasyfikuje ją jako gatunek najmniejszego zagrożenia, jej liczebność maleje z powodu fragmentacji siedlisk i spadku populacji żab.

Na przestrzeni lat czarna wąż czerwonobrzucha przechodziła różne zmiany taksonomiczne, z różnymi nazwami i podgatunkami proponowanymi przez badaczy. Powszechnie stosowane nazwy tego węża to czarny wąż, czerwonobrzuchy wąż i RBBS. Jeśli chodzi o zachowanie, jest zazwyczaj nieśmiała i unika konfrontacji, ale może uderzyć, jeśli zostanie sprowokowana. W okresie godowym samce angażują się w rytualne walki, a samice rodzą żywe młode, proces znany jako jajożyworodność.

Te węże głównie żywią się żabami, gadami i małymi ssakami, a istnieją doniesienia o tym, że mogą spożywać przedstawicieli własnego gatunku. Są wrażliwe na toksyny ropuchy trzcinowej, a niektóre z nich rozwinęły adaptacje w obszarach, gdzie te ropuchy są obecne. Chociaż wąż jest jadowity, nie odnotowano żadnych zgonów z powodu jego ukąszeń. Objawy ukąszenia mogą obejmować miejscowe obrzęki, ból i efekty ogólnoustrojowe, które mogą być leczone za pomocą antytoksyny.

Pod względem ochrony, czarna wąż czerwonobrzucha stoi w obliczu zagrożeń związanych z utratą siedlisk z powodu ekspansji miejskiej i spadku populacji żab. Są również ofiarami dzikich kotów i ptaków drapieżnych. Co ciekawe, te węże dobrze przystosowują się do życia w niewoli i są często trzymane jako zwierzęta domowe w Australii, gdzie są karmione myszami, filetami rybnymi i innymi pokarmami.