Red-tailed Phascogale, Wambenger

Czerwonogoniasty phascogale, znany również jako czerwonoogonowy wambenger lub czerwonoogonowy myszowór, to mały, mięsożerny torbacz występujący w centralnej i zachodniej Australii. Jest bliskim krewnym phascogale z pędzlowatym ogonem, ale jest mniejszy i ma bardziej brązowe futro. Opisany przez przyrodnika Johna Goulda w 1844 roku, gatunek ten jest jednym z trzech należących do rodzaju phascogale.

Jednym z najbardziej intrygujących aspektów życia czerwonoogonowych phascogali jest ich wzorzec rozrodczy. Samce umierają po swoim pierwszym sezonie rozrodczym z powodu chorób związanych ze stresem, podczas gdy samice mogą żyć do trzech lat na wolności. Ich dieta jest dość zróżnicowana i obejmuje owady, pająki, małe ptaki, a nawet ssaki, takie jak myszy domowe. Co ciekawe, nie piją bezpośrednio wody; całą potrzebną wilgoć czerpią z pożywienia.

Te torbacze preferują siedliska z gęstą roślinnością, szczególnie obszary z określonymi roślinami, takimi jak Wandoo i rock sheoak. Mają unikalną odporność na fluoroacetat, związek, który jest śmiertelny dla zwierząt gospodarskich, co pomogło im przetrwać w niektórych regionach. Działania na rzecz ochrony przyrody były skuteczne, z niedawnymi reintrodukcjami w sanktuariach i parkach dzikiej przyrody.

Czerwonogoniasty phascogale jest wymieniony jako gatunek bliski zagrożenia na Czerwonej Liście IUCN i zagrożony według ustawy EPBC w Australii. Są także wykorzystywane w badaniach, szczególnie w badaniach nad termoregulacją, odżywianiem i rozwojem układu odpornościowego. Ich surowica ma właściwości przeciwbakteryjne, a same phascogale wykazują różnorodność genów i receptorów związanych z układem odpornościowym.