Skalniak żółtonogi

Żółtonoga skałoskoczka, znana również jako skałoskoczka pierścieniasta, jest fascynującym przedstawicielem rodziny makropodów. Można ją łatwo rozpoznać po szarawo-beżowej sierści, charakterystycznym białym pasku na policzku oraz jaskrawo żółtych lub pomarańczowych przedramionach i tylnych nogach. Zwierzęta te zamieszkują trudno dostępne tereny skaliste, z dala od ludzkich osiedli, głównie w zachodniej Nowej Południowej Walii, wschodniej Australii Południowej i niektórych rejonach Queensland.

Wyróżnia się dwa podgatunki żółtonogiej skałoskoczki: P. x. xanthopus i P. x. celeris. Oba podgatunki są wymienione jako narażone na wyginięcie zgodnie z australijską ustawą o ochronie środowiska i zachowaniu bioróżnorodności z 1999 roku. P. x. xanthopus występuje w Australii Południowej i Nowej Południowej Walii, a jego populacja jest zagrożona przez konkurencję ze strony wprowadzonych roślinożerców, drapieżnictwo lisów i dzikich kotów oraz degradację siedlisk. Podobnie, P. x. celeris, który zamieszkuje środkowo-zachodni Queensland, jest zagrożony przez drapieżnictwo, konkurencję z gatunkami domowymi, zmiany klimatyczne oraz utratę siedlisk.

Aby chronić te unikalne zwierzęta, wprowadzono różne działania ochronne. Obejmują one zwalczanie lisów, kontrolę populacji dzikich zwierząt oraz ochronę ich siedlisk. Sanktuaria i rezerwaty odegrały kluczową rolę w tych działaniach, a udane programy odbudowy miały miejsce w Parku Narodowym Mutawintji. Strategie stosowane w celu ratowania żółtonogiej skałoskoczki stały się wzorem dla ochrony innych zagrożonych gatunków skałoskoczków, pokazując, jak ważne jest kontynuowanie działań na rzecz ochrony przyrody.