Fakty o: Szczur zaroślowy
Szczur zaroślowy – gatunek gryzonia z rodziny myszowatych, występujący wyłącznie w Australii.
Klasyfikacja
Gatunek ten został opisany naukowo w 1839 roku przez G.R. Waterhouse’a pod nazwą Mus fuscipes. Miejsce typowe to Albany w Australii Zachodniej. Wyróżniane są cztery podgatunki, różniące się pod względem genetycznym.
Nazewnictwo
W wydanej w 2015 roku przez Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk publikacji „Polskie nazewnictwo ssaków świata” gatunkowi nadano nazwę szczur zaroślowy. W Australii zwierzę nosi angielską nazwę bush rat, oraz aborygeńską nazwę Bogul.
Występowanie
Szczur zaroślowy jest australijskim endemitem. Zamieszkuje wybrzeża i tereny przybrzeżne kontynentu. Jest szeroko rozprzestrzeniony w obszarach zalesionych i na wrzosowiskach w południowej i wschodniej części Australii, oraz na wielu wyspach, w tym na Wyspie Kangura.
Wygląd
Zwierzę ma ciało (wraz z głową) długości 110–205 mm, ogon o długości 105–195 mm i masę 65–225 g. Ogon jest względnie krótki. Wierzch ciała jest szary do szarobrązowego lub rudawego, spód ciała jest szary lub kremowy; futro jest gęste i miękkie. Charakterystycznymi cechami jego wyglądu są żółte, dłutowate siekacze i spiczasta głowa z dużymi, zaokrąglonymi uszami.
Tryb życia
Szczur ten prowadzi naziemny, nocny tryb życia. Jest spotykany w lasach piętra subalpejskiego w Wielkich Górach Wododziałowych, wilgotnych lasach równikowych, lasach eukaliptusowych, zaroślach i wrzosowiskach w obszarach przybrzeżnych. Kryje się w gęstym poszyciu leśnym, kopie krótkie nory pod skałami i konarami, wykłada gniazda trawą. Nie jest spotykany na terenach zurbanizowanych.
Jest to zwierzę wszystkożerne, zjada grzyby, trawy, owoce, nasiona i owady. Samica w miocie rodzi do pięciu młodych, w sprzyjających latach może wydać na świat kilka miotów w ciągu roku.
Populacja i zagrożenia
Szczur zaroślowy ma duży zasięg występowania, lokalnie jest liczny, szczególnie na przybrzeżnych wrzosowiskach. Jest obecny w wielu obszarach chronionych. Jest wrażliwy na zaburzenia środowiska przez działalność ludzką, w części zasięgu może być zagrożony przez wycinkę drzew, nieodpowiednie gospodarowanie ogniem i pożary buszu. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody uznaje szczura zaroślowego za gatunek najmniejszej troski.
Szczur zaroślowy został skutecznie reintrodukowany w rezerwacie North Head w obrębie aglomeracji Sydney. Gryzoń ten konkuruje z zawleczonym do Australii szczurem śniadym (Rattus rattus) i badacze spodziewają się, że jego silna populacja będzie w stanie przeciwstawić się ekspansji obcego gatunku.