Szczur zaroślowy

Kangur leśny to niewielki, nocny ssak pochodzący z Australii, będący jednym z najczęstszych rodzimych gatunków szczurów w tym kraju. Te małe stworzenia są wszystkożerne i zazwyczaj można je spotkać na wrzosowiskach w stanach Wiktoria oraz Nowa Południowa Walia. Pierwotnie opisany przez G. R. Waterhouse'a, kangur leśny został początkowo zaklasyfikowany do rodzaju Mus, zanim naukowcy przenieśli go do rodzaju Rattus. Wyróżnia się cztery rozpoznane podgatunki, które występują w różnych częściach Australii.

Kangury leśne charakteryzują się kilkoma unikalnymi cechami: mają małe bębenkowe bańki (kostne struktury otaczające ucho wewnętrzne), proste otwory siekaczowe (otwory w podniebieniu) oraz różowe poduszki na łapach. Samce są zazwyczaj większe od samic, a ich rozmiar i kolor mogą się różnić. Średnia waga kangura leśnego to około 125 gramów. Te szczury zamieszkują głównie regiony przybrzeżne w południowej i wschodniej Australii, w tym niektóre wyspy przybrzeżne oraz wyższe wysokości w Alpach Australijskich. Preferują wilgotne obszary z gęstym podszyciem, gdzie kopią płytkie nory do gniazdowania.

Jednak kangury leśne stają przed kilkoma zagrożeniami. Drapieżniki, takie jak lisy rude i dzikie koty, stanowią poważne zagrożenie, zwłaszcza gdy ich siedlisko jest zmieniane przez pożary. Ich dieta jest dość zróżnicowana, składająca się z owoców, stawonogów, nasion i określonych roślin. Co ciekawe, zaobserwowano, że żywią się również nektarem. Zgodnie ze swoją nocną naturą, kangury leśne są aktywne w nocy i są głównie roślinożerne. Mają tendencję do wędrowania w obrębie swojego siedliska na dnie lasu. Sezon rozrodczy przypada na listopad, zazwyczaj prowadząc do miotów liczących 4-5 młodych.

W szerszym kontekście kangury leśne są ważne dla swoich ekosystemów. Służą jako ofiara dla różnych drapieżników i mogą nawet pomagać w zapylaniu ze względu na swoje nawyki żywieniowe związane z nektarem. Niestety, działalność człowieka może negatywnie wpływać na populacje kangurów leśnych, powodując spadki liczebności w obszarach o intensywnej działalności ludzkiej.