Wół domowy

Bawoły wodne, pochodzące z subkontynentu indyjskiego, Azji Południowo-Wschodniej i Chin, są obecnie spotykane na całym świecie. Wyróżnia się dwa główne typy tych zwierząt: bawoły rzeczne i bawoły bagienne. Bawoły rzeczne występują głównie na subkontynencie indyjskim oraz na Bałkanach, podczas gdy bawoły bagienne są powszechne od Asamu po Azję Południowo-Wschodnią i Chiny. Zwierzęta te zostały udomowione szacunkowo około 5000 lat temu w Indiach i 4000 lat temu w Chinach. Obecnie populacja bawołów wodnych na świecie przekracza 130 milionów, odgrywając kluczową rolę w rolnictwie, zwłaszcza przy oraniu pól ryżowych oraz w produkcji wartościowego mleka.

Około 2500 roku p.n.e. bawoły wodne były eksportowane z cywilizacji doliny Indusu do Mezopotamii. Odgrywają one ważną rolę w swoich ekosystemach, często brodząc w głębokiej wodzie lub błotnistych dołach. Żywią się różnymi roślinami, co pomaga w kontrolowaniu gatunków inwazyjnych. Genetyka, zachowanie i rozmnażanie bawołów wodnych różnią się między typami rzecznym a bagiennym. Zwierzęta te są hodowane nie tylko dla mleka i mięsa, ale również dla skór, kości i rogów, które mają znaczną wartość.

Do 2011 roku globalna populacja bawołów wodnych osiągnęła około 172 milionów, z większością skoncentrowaną w Azji, zwłaszcza w Indiach i Chinach. Można je również spotkać w Europie, Australii, Ameryce Południowej i Północnej. W XIX wieku bawoły wodne zostały wprowadzone do Australii, gdzie zdziczały i spowodowały szkody w środowisku. W niektórych regionach są również wykorzystywane do ochrony pastwisk.