Fakty o: Wombat tasmański
Wombat tasmański – średniej wielkości torbacz z rodziny wombatów przypominający wyglądem borsuka, o jednolitej, szarej sierści. Występuje na obszarze Australii od granic Queensland i Nowej Południowej Walii wzdłuż pustyń Wiktorii aż do południowo-wschodniego krańca Australii oraz na Tasmanii. Jest jedynym przedstawicielem rodzaju Vombatus É. Geoffroy Saint-Hilaire, 1803.
Dane liczbowe
- długość ciała (bez ogona): 70-115 cm
- długość ogona: 2,5 cm
- wysokość: 25-30 cm
- masa: 20-35 kg
- dojrzałość płciowa: 2 lata
- ciąża: 20-22 dni
- liczba młodych: 1
- długość życia: do 20 lat
Występowanie i środowisko
Pagórkowate tereny pustynne i wzdłuż lasów. Mieszkają w norach, które służą również jako kryjówka w przypadku niebezpieczeństwa. Jeden wombat może posiadać nawet 10 nor. Wombat wygrzebuje nory przednimi łapami zaopatrzonymi w długie i ostre pazury. W pobliżu wejścia do nory często wygrzebuje płytki dołek, w którym wygrzewa się w porannym słońcu. Aktywny głównie nocą.
Odżywianie
Głównym składnikiem diety są trawy, jada również korzonki, korę oraz liście drzew i krzewów. Wombat gryzie pożywienie za pomocą szybkich ruchów szczęki dolnej, jego zęby różnią się od innych torbaczy, przypominają zęby gryzoni. Przez całe życie zęby zwierzęcia nieustannie rosną, gdyż są na bieżąco ścierane.
Rozmnażanie
Pora godowa trwa od kwietnia do czerwca i jest to jedyny okres kiedy wombaty rezygnują z samotnego życia. Po około 20 dniach ciąży samica rodzi jedno młode w fazie embrionalnej (ma około 22 mm długości i waży ok. 2 gramów). Dzięki wczesnemu wykształceniu się dobrze rozwiniętych, przednich łap, młode dociera do torby lęgowej otwierającej się ku tyłowi, inaczej niż u innych torbaczy. Przystosowana jest tak, aby ułatwić dostęp do niej potomstwu oraz aby do jej wnętrza nie dostawała się glina podczas wykopywania nory lub wykopywania pożywienia przez matkę. Przez kolejne sześć miesięcy młode przysysa się do jednego z sutków, który obficie zaopatruje je w odżywcze mleko.
Ochrona
Gatunek nie jest zagrożony wyginięciem, poza regionem Wiktorii. Mimo to postanowiono ograniczyć polowania.