Madonna Różańcowa (obraz Caravaggia)

„Madonna Różańcowa” to zachwycający obraz ukończony w 1607 roku przez słynnego włoskiego artystę barokowego, Caravaggia. Dziś można podziwiać to arcydzieło w Kunsthistorisches Museum w Wiedniu. Obraz ten jest wyjątkowy, ponieważ wyróżnia się jako jedyny barokowy ołtarz Caravaggia zachowany w tradycyjnej formie.

Dokładny zleceniodawca obrazu pozostaje nieznany. Niektórzy uważają, że mógł być zamówiony dla kościoła dominikańskiego, ponieważ na obrazie znajdują się św. Dominik i św. Piotr Męczennik. Wśród postaci widoczna jest również postać darczyńcy, który mógł być Mikołajem Radulovicem, kupcem z Dubrownika, lub Luigi Carafa-Colonna, krewnym Martino Colonna.

Na obrazie Madonna jest przedstawiona siedząca na tronie, wskazując na św. Dominika, który trzyma różaniec. Przed nimi klęczą wierni, a św. Piotr Męczennik pojawia się z charakterystyczną blizną na czole. Co interesujące, Matka Boska jest obecna na obrazie w sposób symboliczny, a nie dosłowny.

Caravaggio prawdopodobnie pracował nad tym obrazem między styczniem a lipcem 1607 roku, zaraz po ukończeniu „Siedem uczynków miłosierdzia”. Jednakże pojawiły się pewne problemy z pierwotnym zleceniem i obraz szybko został wystawiony na sprzedaż. Ostatecznie trafił do grupy flamandzkiej, której członkiem był słynny artysta Rubens. W ciągu swojego istnienia obraz zmieniał właścicieli kilkakrotnie, a nawet był rozważany przez księcia Mantui, Vincenzo I Gonzagę, zanim ostatecznie został ofiarowany kościołowi dominikańskiemu w Antwerpii.

Podróż i sprzedaż tego niezwykłego dzieła są dobrze udokumentowane w historycznych listach, w tym w jednym od Fransa Pourbusa Młodszego do Vincenzo I Gonzagi we wrześniu 1607 roku. Ta korespondencja pozwala nam odtworzyć fascynującą historię „Madonny Różańcowej” Caravaggia.