Pied myna

Szpak azjatycki, znany również jako szpak srokaty, to uroczy ptak zamieszkujący subkontynent indyjski oraz Azję Południowo-Wschodnią. Zazwyczaj można spotkać te ptaki w małych grupach, zarówno w tętniących życiem miastach, spokojnych wsiach, jak i u podnóża niskich wzgórz.

Jedną z pierwszych cech, które rzucają się w oczy, jest ich kontrastowe czarno-białe upierzenie, uzupełnione żółtawym dziobem i czerwonawą skórą wokół oczu. Podczas lotu szpaki srokate poruszają się w charakterystyczny, powolny sposób przypominający ruchy motyla, z okrągłymi skrzydłami tworzącymi efektowne wrażenie.

Te ptaki preferują otoczenie w pobliżu wody, niezależnie czy to jezioro na równinach, czy strumień położony do 700 metrów nad poziomem morza. Doskonale czują się na otwartych przestrzeniach z rozproszonymi drzewami i często można je znaleźć w pobliżu ludzkich osiedli, a nawet na oczyszczalniach ścieków.

Szpaki srokate żerują na ziemi i mają zróżnicowaną dietę obejmującą ziarna, owoce, owady i inne drobne organizmy. Wykorzystują unikalne ruchy do przeszukiwania ziemi w poszukiwaniu ukrytego pożywienia. Ich sezon lęgowy trwa od marca do września. W tym okresie gniazdują na drzewach lub na konstrukcjach stworzonych przez człowieka. Typowe gniazdo zawiera od czterech do sześciu jaj, które wykluwają się po około 14-15 dniach inkubacji. Obaj rodzice aktywnie opiekują się pisklętami, aż te opuszczą gniazdo po około trzech tygodniach. Ponadto, te ptaki są znane z komunalnego nocowania i wspólnej obrony swoich terenów lęgowych.