Thomas's sac-winged bat

Nietoperz workowaty Thomasa, niewielki przedstawiciel rodziny Emballonuridae, występuje w Belize, Gwatemali oraz Meksyku. Został opisany przez Oldfielda Thomasa w 1904 roku, a jego nazwa może być zainspirowana postacią Io z mitologii greckiej, co odzwierciedla trudność w jego obserwacji. Niestety, nietoperz ten jest wymieniony jako „narażony” na Czerwonej Liście IUCN, głównie z powodu niszczenia siedlisk, co prowadzi do spadku jego populacji.

Osiągając zaledwie około 3,7 gramów w przypadku samców oraz 5 gramów u samic, nietoperz workowaty Thomasa jest najmniejszym przedstawicielem swojego rodzaju. W odróżnieniu od innych krewnych, nie ma charakterystycznego białego obrzeżenia na skrzydłach. Istnieje niewiele informacji na temat ich zwyczajów rozrodczych, ale wiadomo, że samice zazwyczaj rodzą jednego młodego, a ciężarne nietoperze spotyka się między marcem a czerwcem.

Te nietoperze preferują przebywać w jaskiniach, zwłaszcza w pobliżu ich wejść, gdzie dociera nieco światła, chociaż można je również znaleźć głębiej w jaskiniach lub nawet w tunelach kolejowych. Zazwyczaj wiszą około dziewięciu cali od siebie na suficie, często tworząc kolonie liczące pięćdziesiąt lub więcej osobników.

Jako owadożerne, nietoperze workowate Thomasa żerują po zapadnięciu zmroku, co utrudnia ich obserwację. Pomimo swojego małego rozmiaru, te nietoperze odgrywają istotną rolę w ekosystemie, pomagając kontrolować populacje owadów.