Rogal

Kifli, znane również jako kipfel, to urocze drożdżowe rogaliki o bogatej historii. Ich tradycja sięga czasów starożytnych, gdzie były związane z pogańskimi rytuałami, szczególnie jako ofiary dla bogini księżyca, Selene. Różne wersje kifli można znaleźć w całej Europie Środkowej i sąsiednich regionach, każda z charakterystyczną nazwą. Co ciekawe, francuski rogalik ponoć zainspirowano właśnie kipfelem.

Słowo "kipfel" pochodzi ze staro-wysokoniemieckiego, gdzie "Kipfa" oznaczało stelaż wozu, symbolizując rogi wozu. W języku węgierskim "kifli" oznacza "skręt" lub "półksiężyc". Historycznie te wypieki były często pieczone w klasztorach, a zapisy o nich sięgają X i XIII wieku.

Istnieją fascynujące mity dotyczące pochodzenia kifli. Jedna z popularnych opowieści sugeruje, że piekarze tworzyli te rogaliki w kształcie półksiężyca, aby świętować zwycięstwa nad Osmanami. Proces przygotowywania kifli polega na krojeniu drożdżowego ciasta na kliny, zwijaniu ich w półksiężyce, a następnie pieczeniu. W przeciwieństwie do maślanego francuskiego rogalika, kifli są wykonane z prostszego, chlebowego ciasta.

Kifli występuje w różnych odmianach: zwykłych, delikatniejszych i słodkich. Zwykłe kifli mogą być proste lub posypane makiem czy kminkiem. Delikatniejsze kifli, które zawierają masło lub tłuszcz, są nieco słodsze. Słodkie odmiany kifli, takie jak Vanillekipferl i bratislavské rožky, często zawierają nadzienie z orzechowej lub makowej masy.

Ten wszechstronny wypiek można jeść na różne sposoby – jako przekąskę, część śniadania lub nawet deser. Często podaje się go z dżemem, miodem lub do maczania w napojach. Kifli mają znaczenie kulturowe w wielu krajach europejskich i nadal są popularnym wyborem na przerwy kawowe i posiłki.