Amfitryta lamparcia

Lamparty morskie, znane również jako lamparty morskie, to drugi co do wielkości gatunek fok w rejonie Antarktydy, a ich jedynymi naturalnymi drapieżnikami są orki. Foki te mają zróżnicowaną dietę, która obejmuje głowonogi, inne foki (pinnipedy), kryl, ptaki i ryby. Należą do rodzaju Hydrurga i są blisko spokrewnione z innymi fokami z plemienia Lobodontini.

Charakteryzują się długimi, umięśnionymi ciałami, dużymi głowami przypominającymi gady oraz unikalnym, kontrastowym umaszczeniem. Są wyjątkowymi drapieżnikami wyposażonymi w ostre zęby do chwytania zdobyczy i czułe wąsy umożliwiające orientację w ich środowisku.

Zazwyczaj można je spotkać na antarktycznym lodzie pływającym, ale były również widziane w regionach takich jak Australia, Nowa Zelandia, Ameryka Południowa i Południowa Afryka. Są na ogół zwierzętami samotnymi, z wyjątkiem okresu, gdy matki opiekują się swoimi młodymi. Ich zwyczaje reprodukcyjne są poligyniczne, co oznacza, że samce łączą się w pary z wieloma samicami. Samice zazwyczaj rodzą jedno młode w okresie letnim. Wokalizacje są kluczowe w sezonie godowym do ustanawiania terytoriów i przyciągania partnerów.

Lamparty morskie są również imponującymi nurkami, zdolnymi do zanurzania się na znaczne głębokości w poszukiwaniu pożywienia, dzięki zdolności do zapadania płuc. Choć są drapieżnikami najwyższego rzędu, rzadko stanowią zagrożenie dla ludzi. Zdarzyły się jednak przypadki agresywnego zachowania, w tym incydenty zakończone śmiertelnie.

Działania na rzecz ochrony lampartów morskich są niezwykle ważne z uwagi na ich ograniczone występowanie w Antarktyce, co czyni je podatnymi na zmiany środowiskowe. Międzynarodowe traktaty regulują polowania na lamparty morskie, aby zapewnić ich ochronę.