Iguana

Legwany to fascynujące roślinożerne jaszczurki zamieszkujące tropikalne regiony Meksyku, Ameryki Środkowej, Ameryki Południowej oraz Karaibów. Rodzaj Iguana został po raz pierwszy opisany w 1768 roku przez Josephusa Nicolausa Laurenti. W ramach tego rodzaju wyróżnia się trzy gatunki: popularnego legwana zielonego, legwana z Małych Antyli oraz legwana czarnego z Sabany. Niestety, dwa ostatnie są zagrożone wyginięciem.

Nazwa "legwan" pochodzi od słowa "iwana" z języka Taino. Te stworzenia posiadają kilka unikalnych cech. Po pierwsze, mają doskonały wzrok, trójkomorowe serce oraz specjalizowane mięśnie, pozwalające im na szybkie, nagłe ruchy. Warto również wspomnieć o trzecim oku (tak zwanym oku ciemieniowym) na szczycie głowy oraz o strukturze czaszki przystosowanej do diety roślinnej.

Jeśli chodzi o reprodukcję, samce legwanów mają dwa hemipenisy (czyli dwa narządy rozrodcze), a samice posiadają zdolność do długotrwałego przechowywania spermy. Zwykle rozmnażają się w porze suchej, kiedy to samice wyznaczają terytoria, a samce rywalizują o ich względy. Po złożeniu jaj, legwany nie wykazują dużej troski o potomstwo, stosując strategię reprodukcyjną typu r, co oznacza produkcję dużej liczby potomstwa przy minimalnych inwestycjach w ich wychowanie.

Badania filogenetyczne klasyfikują legwany w podklasie Iguania. Charakteryzują się one między innymi możliwością identyfikacji ofiar wzrokiem oraz stosowaniem taktyk zasadzki podczas polowania.

W rodzaju Iguana mieści się kilka gatunków, chociaż status niektórych z nich wciąż budzi kontrowersje wśród naukowców. Historycznie legwany stanowiły źródło pożywienia w miejscach takich jak Meksyk, Ameryka Środkowa, Stany Zjednoczone i Portoryko. W niektórych krajach Ameryki Łacińskiej mięso i jaja legwanów nadal są częścią tradycyjnej kuchni.