Sea cucumber as food

Ogórki morskie, organizmy morskie należące do klasy Holothuroidea, cieszą się dużą popularnością w wielu kuchniach świata, zarówno świeże, jak i suszone, często przypisywane im są właściwości lecznicze. Znane po francusku jako "bêche-de-mer", noszą różne nazwy w różnych regionach, takie jak "trepang" w języku indonezyjskim, "namako" po japońsku i "gamat" po malajsku. W kulturze wschodnio- i południowo-wschodnioazjatyckiej ogórki morskie uchodzą za przysmak, często przyrządzane w potrawach o śliskiej konsystencji i podawane z takimi składnikami jak melon zimowy, grzyby shiitake oraz kapusta chińska.

Zbieranie ogórków morskich zazwyczaj odbywa się ręcznie z małych łodzi. Następnie zwierzęta te są suszone w celu konserwacji, po czym, przed użyciem w zupach i gulaszach, zwłaszcza w kuchni chińskiej, są rehydratowane przez moczenie i gotowanie w wodzie. Kilka gatunków ma wartość komercyjną, w tym sandfish, japońskie ogórki morskie oraz gigantyczne kalifornijskie ogórki morskie.

Handel ogórkami morskimi, historycznie istotny, obecnie ma wartość rynkową szacowaną na około 60 milionów dolarów w Azji. Suszona forma tych stworzeń stanowi znaczącą część tego handlu, zwłaszcza w krajach takich jak Chiny, Singapur i Japonia. W kuchni chińskiej ogórki morskie są podstawowym składnikiem, natomiast w Japonii są spożywane także na surowo lub fermentowane. Warto jednak zaznaczyć, że w żydowskim prawie dietetycznym są one uznawane za niekoszerne.

Przygotowanie kulinarne ogórków morskich jest skomplikowane ze względu na ich łagodny smak, wymagający umiejętności, aby je odpowiednio doprawić. W chińskich wierzeniach ludowych przypisuje się im właściwości afrodyzjakalne ze względu na ich falliczny kształt. Ponadto, uważa się, że mają właściwości regeneracyjne, które mogą pomagać w leczeniu schorzeń takich jak zapalenie ścięgien i artretyzm.