Pieprz syczuański

Pieprz syczuański jest wyróżniającą się przyprawą w kuchni chińskiej, szczególnie w daniach z regionu Syczuan. W przeciwieństwie do papryczek chili czy czarnego pieprzu, pieprz syczuański nie charakteryzuje się ostrością ani pikantnością. Zamiast tego oferuje unikalny cytrynowy smak oraz powoduje mrowienie i drętwienie w ustach. Przyprawa ta pochodzi z nasion niektórych gatunków drzew Zanthoxylum i jest kluczowym składnikiem słynnych dań syczuańskich, takich jak mapo tofu i gorący kociołek z Chongqing. W połączeniu z papryczkami chili tworzy popularny smak "málà".

Jednak pieprz syczuański nie ogranicza się tylko do Chin. Jest również podstawową przyprawą w kuchniach tybetańskiej, bhutańskiej, nepalskiej, tajskiej, indyjskiej i indonezyjskiej. W zależności od miejsca, może być znany pod różnymi nazwami, takimi jak huā jiāo w języku chińskim, sanshō w języku japońskim czy andaliman w języku indonezyjskim.

W kuchni pieprz syczuański zazwyczaj jest prażony i rozdrabniany przed dodaniem do potraw. Świetnie komponuje się z anyżem gwiazdkowym i imbirem w wielu przepisach syczuańskich i jest niezbędny do przygotowania gorącego kociołka mālá. Można również znaleźć olej z pieprzu syczuańskiego, który doskonale nadaje się do smażenia. W kuchniach himalajskich, takich jak kuchnia Nepalu, Tybetu i Bhutanu, jest ważną przyprawą z uwagi na ograniczoną dostępność innych przypraw w regionie.

Badania fitochemiczne wykazują, że różne gatunki Zanthoxylum zawierają różne związki aromatyczne, co przyczynia się do ich unikalnych smaków. Co ciekawe, Stany Zjednoczone kiedyś zakazały importu pieprzu syczuańskiego z obawy przed rozprzestrzenianiem się chorób cytrusów. Zakaz został zniesiony w 2005 roku, pod warunkiem, że pieprz był poddany obróbce cieplnej.