Souvlaki

Souvlaki, suwlaki – popularna mięsna potrawa grecka, znana w licznych odmianach.

W wersji serwowanej w gastronomii, suwlakia składają się z kawałków mięsa wieprzowego (kalamakia chirino) lub kawałków kurczaka (kalamakia kotopulo), ewentualnie owiniętych również w plasterki boczku (kotobeikon), nadzianych na szpadkę, pieczonych na ruszcie (od owej szpadki noszą nazwę kalamaki, l.mn. kalamakia). Podawane są tak samo, jak potrawa gyros, czyli na talerzu, albo w placku pita, z sosem tzatziki, warzywami itp.

Porcje jednoosobowe: podawane w oddzielnych pitach (wtedy tilichto), nazywane suwlaki także wtedy, gdy jest to gyros. Sprzedawca niemal zawsze zada pytanie Apo ola?, czyli czy ze wszystkimi, standardowymi składnikami porcji. Można wtedy coś wykluczyć. Porcja zbiorcza: merida, może być na talerz – sto piato lub na wynos – gia ekso. Pakuje się ją w tekturowe pudełko, praktyczne m.in. do posilenia się w aucie. W wersji sto piato droższa jest o jednokrotną opłatę przygotowania stolika.

W odróżnieniu od gyrosa, szpadki kalamakia podawane być mogą także jako skieta, czyli z pieczywem (me psomi) – podpieczona bułka, w grubych kromkach, można prosić o silniejsze zapieczenie jej na ruszcie. Dodatkowo można zamówić porcję domowych frytek (patates tiganites). Jeśli suwlakia są to kalamakia (na szpadkach), to najpóźniej na życzenie konsumenta, zostaną podane z ćwiartką cytryny, do wyciskania, w ramach jednej ceny. Do suwlaków zamawiać można grecką sałatkę wiejską. W restauracjach i tawernach (ale nie w smażalniach), suwlakia mogą być serwowane także z ryżem. W przydrożnych kantynach, suwlakia mogą być serwowane z samym podgrzanym na ruszcie pieczywem lub w kanapce. Można wtedy zamówić dodatek sałatki z pomidora.