Tzatziki

Tzatziki, znane również jako cacık lub tarator, to wszechstronne i aromatyczne danie pochodzące z kuchni południowo-wschodniej Europy i Bliskiego Wschodu. Bez względu na to, czy podaje się je jako dip, zupę czy sos, zazwyczaj przygotowuje się je z odcedzonego lub rozcieńczonego jogurtu, wymieszanego z ogórkami, czosnkiem, solą, oliwą z oliwek i różnorodnymi ziołami, takimi jak koper, mięta, pietruszka i tymianek. Potrawę tę zazwyczaj spożywa się na zimno, co czyni ją idealną przystawką lub dodatkiem.

Korzenie taratora można odnaleźć w średniowiecznym Imperium Osmańskim, gdzie początkowo odnosiło się do potrawy z mielonych orzechów włoskich i octu. Na przestrzeni lat różne regiony wprowadzały własne wariacje taratora, dodając składniki takie jak tahini, jogurt, ogórki i orzechy włoskie. Dziś jest to podstawowy element w zestawach meze w wielu kulturach.

Słowo "tzatziki" pochodzi z nowogreckiego "τζατζίκι" które zostało zapożyczone od tureckiego słowa "cacık." Dokładne pochodzenie terminu jest nieco niejasne, z niektórymi sugerującymi, że może być powiązane z armeńskim słowem lub innymi językami zachodniej Azji. "Tarator" z kolei, ma słowiańskie korzenie i jest powszechnie używane w językach od Bałkanów po Lewant.

Tzatziki ma wiele regionalnych wariacji. W Grecji jest to popularne meze podawane z chlebem, bakłażanem lub cukinią, wykonane z odcedzonego jogurtu, ogórków, czosnku, oliwy z oliwek i ziół. W Turcji cacık jest przygotowywane z jogurtu, czosnku, wody i różnych warzyw oraz ziół, czasem podawane jako zimna zupa. Na Bałkanach tarator jest często spożywany jako zimna zupa lub dodatek, zawierający jogurt, ogórki, czosnek, orzechy włoskie i koper.

Na Cyprze danie nazywa się "talattouri" i jest zazwyczaj stosowane jako sos do maczania. Na Bliskim Wschodzie podobne dania mają różne nazwy i są często podawane jako meze. Podobne dania, takie jak ovdukh w górach Kaukazu oraz raita w Azji Południowej, również można odnaleźć.