Kotik galapagoski

Foka galapagoska, występująca wyłącznie na Wyspach Galapagos w Ekwadorze, jest najmniejszym gatunkiem z rodziny uchatkowatych. Samce są zazwyczaj większe i cięższe od samic. Foki te gromadzą się w koloniach na skalistych plażach w celu rozmnażania od połowy sierpnia do połowy listopada. Samice są oddanymi matkami, wychowując jednocześnie tylko jedno młode, a ich troskliwa opieka jest kluczowa dla jego przetrwania.

Jednakże, rywalizacja między rodzeństwem może być intensywna z powodu opóźnionego odstawienia od piersi i ograniczonych zasobów, co prowadzi do wysokiego wskaźnika śmiertelności. Zjawisko El Niño pogarsza sytuację, powodując niedobory żywności, które znacznie wpływają na przetrwanie młodych. W sezonie rozrodczym samce zaciekle rywalizują o terytoria.

Foki galapagoskie głównie żywią się rybami, kałamarnicami i skorupiakami znalezionymi w pobliżu brzegu. Jednak w latach El Niño, gdy pożywienia brakuje, dochodzi do wzmożonej konkurencji i wyższej śmiertelności młodych. Choć rzadko, zdarzają się przypadki drapieżnictwa przez rekiny i orki.

Polowania były kiedyś poważnym zagrożeniem, ale dzięki wysiłkom na rzecz ochrony zostały niemal całkowicie wyeliminowane. Niemniej jednak, zmiany środowiskowe, turystyka, wycieki ropy i kolizje z łodziami nadal stanowią znaczne ryzyko. Historycznie, populacja cierpiała z powodu kłusownictwa i zjawisk El Niño, ale środki ochronne są wprowadzane od XIX wieku. Pomimo tych wcześniejszych wyzwań, populacja ustabilizowała się od 1983 roku.