Uszanka galapagoska

Galapagoski lew morski, występujący na Wyspach Galapagos oraz Isla de la Plata, jest fascynującym i zabawnym ssakiem morskim. Te lwy morskie są znane ze swojego towarzyskiego zachowania; często można je zobaczyć, jak wygrzewają się na brzegu lub bawią w wodzie. Są najmniejsze spośród wszystkich gatunków lwów morskich i zostały po raz pierwszy opisane w 1953 roku. Należą do rodziny uchatkowatych (Otariidae) oraz rodzaju Zalophus.

Pod względem fizycznym, galapagoskie lwy morskie są nieco mniejsze od swoich kalifornijskich krewniaków, mierząc od 1,5 do 2,5 metra długości. Samce są większe od samic i mają charakterystyczne cechy, takie jak grubsze szyje i bardziej masywne ciała. Zarówno samce, jak i samice mają wąsate nosy, długie pyski i widoczne zewnętrzne klapki uszne. Są niezwykle zwinne w wodzie, potrafią niezależnie kontrolować swoje płetwy, co umożliwia im szybkie ruchy.

Ich dieta składa się głównie z sardynek, często podróżują na duże odległości, aby polować. Jednakże, są narażone na niebezpieczeństwa ze strony drapieżników, takich jak rekiny i orki. Ich populacja może również maleć podczas zjawisk El Niño z powodu zmian dostępności pokarmu. Społecznie, galapagoskie lwy morskie są złożonymi stworzeniami. Dominujące samce bronią terytoriów i tworzą haremy, a rozmnażanie trwa od maja do stycznia. Młode są zależne od swoich matek przez cały rok, które zapewniają im intensywną opiekę, ucząc je niezbędnych umiejętności pływania i polowania. Więź między matką a młodym jest kluczowa dla przetrwania młodych.

Niestety, galapagoskie lwy morskie stają w obliczu wielu zagrożeń ze strony działalności człowieka, w tym degradacji siedlisk, zaplątania w sieci rybackie i narażenia na zanieczyszczenia. Istnieją wysiłki na rzecz ich ochrony, ponieważ wyspy są częścią ekwadorskiego parku narodowego z rygorystycznymi zasadami zapobiegania zakłóceniom dzikiej przyrody. Jednakże, wciąż pozostają wyzwania związane ze wzrostem populacji ludzkiej i jej pośrednimi wpływami na lwy morskie.