Fakty o: Kolcomysz skalna
Mysz kolczasta z Kairu, znana również jako zwyczajna mysz kolczasta, egipska mysz kolczasta lub arabska mysz kolczasta, to fascynujący nocny gryzoń pochodzący z Afryki, szczególnie z północnej części Sahary. Preferuje skaliste obszary i gorące pustynie, gdzie żywi się nasionami, pustynnymi roślinami, ślimakami i owadami. Jest towarzyskim stworzeniem, które żyje w małych grupach rodzinnych i posiada kilka unikalnych cech fizycznych, takich jak piaskowo-brązowe lub szaro-brązowe futro, linia kolczastych szczecin wzdłuż grzbietu i smukły pysk.
Mysz kolczasta z Kairu występuje od Mauretanii po Egipt, żyjąc na wysokościach do około 1,500 metrów. Preferuje suche, kamieniste siedliska z rzadką roślinnością i często można ją spotkać w pobliżu ludzkich osiedli, klifów, kanionów i żwirowych równin. Myszy te rozmnażają się głównie podczas pory deszczowej, trwającej od września do kwietnia, z okresem ciąży wynoszącym od pięciu do sześciu tygodni. Młode rodzą się dobrze rozwinięte, posiadają futro i otwarte oczy. Dorośli współpracują przy opiece nad potomstwem, a samice mogą mieć wiele miotów w ciągu roku.
Myszy kolczaste z Kairu budują swoje domy w norach lub szczelinach skalnych. Choć głównie przebywają na ziemi, potrafią również wspinać się na niskie krzewy. Są wszystkożerne, spożywają zróżnicowaną dietę, która obejmuje nasiona, orzechy, owoce, liście, owady, pająki, mięczaki, a nawet padlinę. Żyjąc w pobliżu ludzi, mogą również spożywać uprawy i przechowywaną żywność. Ciekawostką jest fakt, że myszy te są nosicielami pasożyta jelitowego Moniliformis acomysi.
Dzięki szerokiemu zasięgowi, różnorodnym siedliskom i dużej populacji, mysz kolczasta z Kairu uznawana jest za gatunek o "najmniejszym ryzyku wyginięcia" według Czerwonej Listy IUCN. Gatunek ten wzbudza zainteresowanie badaczy z różnych dziedzin, w tym badań nad cukrzycą, rozwojem, regeneracją i menstruacją. Ostatnie badania wykazały, że mysz kolczasta z Kairu może stać się cennym modelem zwierzęcym dla ludzkiego cyklu menstruacyjnego ze względu na unikalny 9-dniowy cykl, co czyni go pierwszym znanym gryzoniem z takim wzorcem. Trwające sekwencjonowanie genów ma na celu odkrycie więcej na temat wyjątkowych cech fizjologicznych tego niezwykłego gryzonia.