Skerpikjøt

Skerpikjøt to tradycyjny przysmak z Wysp Owczych, przygotowywany z suszonej na wietrze baraniny, zazwyczaj w postaci goleni lub nóg. Proces rozpoczyna się od powieszenia mięsa w specjalnej suszarni zwanej "hjallur" na okres od pięciu do dziewięciu miesięcy. Suszenie obejmuje trzy etapy, znane lokalnie jako "hjeldene."

Pierwszy etap, "visnaður" zachodzi krótko po powieszeniu baraniny, ale na tym etapie mięso nie nadaje się jeszcze do jedzenia. Drugi etap, "ræstur" daje mięso gotowe do spożycia bez potrzeby gotowania. Ostatni etap, "turrur" jest najbardziej wymagający, ponieważ jest zależny od warunków pogodowych. Chłodna pogoda łagodzi silny zapach i smak mięsa, podczas gdy ciepłe i wilgotne warunki mogą prowadzić do jego zepsucia i nadmiernie intensywnego smaku.

Muchy mogą stanowić znaczny problem podczas procesu suszenia. Aby temu przeciwdziałać, suszarnie często są lokalizowane w pobliżu strumieni lub morza, co pomaga zmniejszyć infestację much.

Kiedy skerpikjøt jest gotowe, zazwyczaj kroi się je cienko i podaje na chlebie żytnim jako kanapkę otwartą. Chociaż smak może się różnić w zależności od warunków pogodowych, ta zmienność jest zazwyczaj mniej kłopotliwa w porównaniu do problemu z muchami.