Nike z Samotraki

Nike z Samotraki – marmurowa rzeźba hellenistyczna z III lub II wieku p.n.e.

Istnieje przypuszczenie, że jej twórcą był Pytokritos z Rodos. Mogła być symbolem i wotum dziękczynnym zwycięstw odniesionych przez Rodyjczyków w wojnie z Antiochem III. Postać Nike ma 2,40 m wysokości, a ze skrzydłami – 3,28 m; prawdopodobnie wyobrażała boginię stojącą na dziobie okrętu.

Odnaleziona została w 1863 na wyspie Samotraka przez francuskiego archeologa-amatora Charlesa Champoiseau. Od 1884 eksponowana jest w paryskim Luwrze.

Jest to rzeźba o dużej dozie realizmu, czego wyrazem jest przede wszystkim szata, której nadano szczególny charakter przez uwidocznienie, że jest mokra lub łopocze na wietrze. Wysunięta do przodu prawa noga i rozpostarte skrzydła nadają postaci bóstwa harmonijność ruchu.

Graficzna podobizna tej rzeźby posłużyła jako znak literackiej serii "Nike" wydawnictwa Czytelnik.