Golden swallow

Złota jaskółka, znana naukowo jako Tachycineta euchrysea, to niewielki ptak z rodziny jaskółkowatych (Hirundinidae). Istnieją dwa podgatunki: jamajska złota jaskółka, która już wyginęła, oraz występujący na Hispanioli podgatunek T. e. sclateri, żyjący w izolowanych górskich lasach, głównie sosnowych. Niestety, złota jaskółka jest uznawana za gatunek narażony na wyginięcie przez Międzynarodową Unię Ochrony Przyrody (IUCN), a podgatunek jamajski wymarł z powodu drapieżnictwa przez wprowadzone ssaki oraz utraty siedlisk.

Jamajska złota jaskółka wyróżniała się unikalnym, brązowo-miedzianym upierzeniem. Te ptaki budują kubkowate gniazda w miejscach takich jak drzewa sosnowe i jaskinie, a owady łapią podczas lotu blisko ziemi. Naukowcy od dawna badają złotą jaskółkę, nadając jej odpowiednią klasyfikację i nazwę naukową.

Historycznie, złota jaskółka zamieszkiwała Hispaniolę oraz Jamajkę, preferując otwarte tereny i górskie lasy. Na Hispanioli rozmnaża się od kwietnia do lipca, natomiast na Jamajce sezon lęgowy przypadał od czerwca do lipca. Zazwyczaj gniazdują w martwych drzewach i składają od dwóch do czterech białych jaj. Ich dieta skupia się głównie na owadach, jednakże drapieżniki stanowią poważne zagrożenie dla ich gniazd.

Ze względu na malejącą populację i kurczące się siedliska, złota jaskółka jest klasyfikowana jako gatunek narażony na wyginięcie. Po wymarciu podgatunku jamajskiego, populacja hispaniolska również maleje. Choć ptak jest prawnie chroniony na Jamajce, te zabezpieczenia przyszły zbyt późno, aby uratować podgatunek. Działania ochronne na Hispanioli obejmują propozycję instalacji budek lęgowych, aby złagodzić skutki utraty siedlisk i drapieżnictwa.