Suso Monastery, San Millán de la Cogolla

Klasztor San Millán de Suso lub klasztor Suso znajduje się w pobliżu miasta San Millán de la Cogolla, we wspólnocie autonomicznej La Rioja, na lewym brzegu rzeki Cárdenas. Stanowi on część monumentalnego kompleksu dwóch klasztorów, wraz z drugim, wybudowanym później i położonym w dole rzeki, zwanym klasztorem San Millán de Yuso, które zostały wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.

Jego budowa rozpoczęła się pod koniec VI w. a jego początki sięgają wizygockiego klasztoru założonego wokół grobu pustelnika Aemilianusa lub Emiliana, który zmarł w 574 r. W następnych stuleciach, aż do XII w. był on poddawany różnym rozbudowom w związku z przejściem od życia pustelniczego do monastycznego, a później klasztornego, w których można wyróżnić styl mozarabski i romański. Jego znaczenie jest nie tylko artystyczne i religijne, ale także językowe i literackie. Tutaj mnich napisał Glossy emiliańskie, czyli przypisy objaśniające na marginesie stron zapisanych po łacinie. Adnotacje te zostały napisane w języku romańskim. W tym klasztorze znajdują się również pierwsze adnotacje napisane w języku baskijskim, dlatego też jest on uważany za kolebkę tych hispanojęzycznych romansów i języka baskijskiego. Mieszkał tu również mnich i pierwszy znany poeta w języku kastylijskim, Gonzalo de Berceo.

Tradycja przypisuje również, że w "portaliello" tego klasztoru znajdują się sarkofagi siedmiu "infantów z Lary", o których mówi legenda.