Juliobriga

Juliobriga hiszp: Julióbriga, był to najważniejszy ośrodek miejski w rzymskiej Kantabrii, o czym wspominają liczni autorzy łacińscy, w tym Pliniusz Starszy. Miejsce to jest tradycyjnie utożsamiane z ruinami we wsi Retortillo i jej dzielnicy Villafría, w gminie Campoo de Enmedio.

Jego założenie w czasie wojen kantabryjskich sprawiło, że stało się ono potężnym symbolem rzymskiej dominacji nad plemionami Kantabri. Miasto zostało nazwane na cześć panującego cesarza Augusta i jego przybranej nazwy rodowej, gens Julia, z celtyckim elementem toponimicznym -briga, powszechnym w Iberii. Dzięki strategicznemu położeniu w dolinie rzeki Besaya, miasto mogło kontrolować handel między rzeką Douro a Zatoką Biskajską. Juliobriga rozwijała się powoli, osiągając szczyt rozwoju między końcem I wieku a początkiem II wieku naszej ery. Następnie liczba ludności zaczęła spadać, aż w III wieku miasto zostało całkowicie opuszczone.

Ruiny Retortillo zostały po raz pierwszy zidentyfikowane z Julióbrigą w drugiej połowie XVIII wieku przez Enrique Floreza. Od tego czasu na stanowisku pracowali liczni historycy i archeolodzy, w tym niektórzy z czołowych hiszpańskich badaczy. 29 marca 1985 r. ruiny Juliobrizy zostały uznane przez rząd hiszpański za obiekt dziedzictwa kulturowego.