Convento de San Marcos, León

Convento de San Marcos to klasztor w León, w Hiszpanii, który dziś jest działającym luksusowym hotelem typu parador. Znajduje się w nim również kościół konsekrowany i muzeum, a także jeden z najważniejszych zabytków renesansu w Hiszpanii. Jest to jeden z największych klejnotów architektonicznych León, wraz z katedrą, bazyliką San Isidoro i Casa Botines. Posiada niezwykle ozdobną fasadę w stylu plateresk.

Najczarniejszy okres w pięciowiekowej historii klasztoru San Marcos przypada na cztery lata. W czasie hiszpańskiej wojny domowej cele, pokoje, stajnie, krużganki, kościół, chór, muzeum i każdy inny zakątek budynku zostały zamienione w zaimprowizowane lochy lub biura więźniów w miejscu, które oficjalnie nazwano "Campo de concentración de San Marcos". W okresie od lipca 1936 r. do końca 1940 r. więziono tam jednocześnie do 7000 mężczyzn i 300 kobiet. Szacuje się, że w czasie całej wojny i w okresie bezpośrednio po niej przez cele obozu przeszło około 20 000 członków bojówek republikańskich i więźniów politycznych. W prowincji León odnotowano około 3 000 ofiar śmiertelnych represji, z których znaczna część pochodziła z lochów San Marcos.

Początki tego budynku sięgają XII wieku, czasów Alfonsa VII z León. Jego siostra, infantka Sancha z Kastylii, przekazała w lipcu 1152 r. darowiznę na budowę skromnego budynku na obrzeżach murów miejskich, nad brzegiem rzeki Bernesga, w którym mogliby się zatrzymać "ubodzy Chrystusa". Miał to być szpital-świątynia schronienia dla pielgrzymów wędrujących Camino de Santiago. Budynek ten był również główną siedzibą Zakonu Santiago w Królestwie León. W 1176 roku Pedro Fernández de Castro, pierwszy mistrz Zakonu Santiago, został wybrany na pierwszego przeora, a w 1184 roku został pochowany w swoim kościele.