Portal de Valldigna, Walencja

Portal de la Valldigna lub Puerta de la Valldigna to brama z 1400 r. która oddzielała chrześcijańskie miasto od dzielnicy mauretańskiej w Walencji, w Hiszpanii. Znajduje się on w dzielnicy Carmen, w okręgu Ciutat Vella. Jest to brama bez drzwi, nazwana tak na cześć klasztoru Santa María de la Valldigna. Przed bramą znajdował się dom opata.

Otwarty na XI-wiecznym murze mauretańskim, w 1400 r. stanowił bramę do dzielnicy mauretańskiej. Jest to półokrągły łuk w stylu gotyku walenckiego, wykonany z jesionu, z niewielkim wyprzedzeniem w stosunku do impostów. Został odrestaurowany w 1965 r.

W drzwiach znajduje się reprodukcja oryginalnego ołtarza, który istniał w tym miejscu, poświęconego Matce Bożej i umieszczonego w 1589 r. Ołtarz przedstawia króla Jakuba II Aragońskiego w momencie zakładania klasztoru La Valldigna, który podarował opatowi klasztoru Santes Creus, a na obrazie widnieje napis: "Aquesta vall per a la vostra causa".

W górnej części znajduje się przedstawienie Matki Boskiej z herbami miasta Walencji i klasztoru Valldigna. Jest to ołtarz z lat 60. XX w. obok którego znajduje się napis: Nostra Dona de la Bona Son, Pregueu per nós, Portal de Valldigna.

Pierwsza prasa drukarska w Królestwie Walencji i na Półwyspie Iberyjskim została założona obok bramy przez mistrza drukarskiego Lamberta Palmarta, gdzie w 1474 r. wydrukowano pierwszą książkę na Półwyspie, napisaną w języku walenckim: Les obres o trobes davall scrites les quals tracten de lahors de la sacratíssima Verge Maria. Przypomina nam o tym tablica pamiątkowa.

Z portalem wiąże się również wydarzenie, które miało miejsce, gdy brat Joan Gilabert Jofré sprzeciwił się molestowaniu i ukamienowaniu obłąkanego człowieka, po czym, zmieniając swoje wielkopostne kazanie, 9 kwietnia 1409 r. położył podwaliny pod pierwszy na świecie przytułek, nazwany Hospital dels Folls i dels Ignocents.

W 1944 r. ówczesny dyrektor Sztuk Pięknych, Manuel González Martí, wystąpił z inicjatywą uznania Portalu de la Valldigna za zabytek historyczno-artystyczny, aby zapobiec jego zniknięciu, ponieważ właściciele chcieli zburzyć dom, aby postawić nowy.