Vall de Ribes, Ribes de Freser

Vall de Ribes to strefa geograficzna położona w północno-zachodniej części regionu Ripollès, w dolinie rzeki Freser. Jej największą gminą jest Ribes de Freser. W jej skład wchodzą również gminy Queralbs, Toses, Planoles, Pardines i Campelles oraz sanktuarium i kurort Vall de Núria.

Vall de Ribes historycznie należało do hrabstwa Cerdanya, a kościelnie do diecezji Urgell. W odróżnieniu od pozostałej części Ripollès, która należała do hrabstwa Osona i diecezji Vic. Za czasów hrabiego Ramona Berenguera IV była ona związana z hrabstwem Besalú. Musiały tam znajdować się fortyfikacje, a przed 1151 r. zarówno te fortyfikacje, jak i ziemie comital demesne zostały przekazane Galceranowi de Sales. W 1158 roku, kiedy to cała dolina została zinwentaryzowana, demesne było zarządzane przez Ramona de Ribes. W 1162 r. wraz z Besalú, Vall de Ribes zostało przyznane dożywotnio Peronelli, wdowie po hrabim, i dokonano jego inwentaryzacji. W tym czasie do hrabiego Alfonsa I wpłynęło kilka skarg na Ramona, w których zarzucano mu, że działa niezależnie od wyższych instancji. Po śmierci Peronelli w 1173 r. majątek przeszedł na własność Alfonsa, który w 1194 r. przekazał młyny klasztorowi Santa Maria de Ripoll. W 1198 r. syn i imiennik Ramona był tam baiulusem i kasztelanem.

Obecnie dolina przyciąga turystów swoim naturalnym pięknem, górską roślinnością i zachowaną katalońską architekturą romańską. Z tego obszaru pochodzi romański obraz znany jako baldachim z Ribes, pochodzący z drugiej ćwierci XII wieku.