de Santiago Apostol, San Clemente

Kościół parafialny w Santiago Apóstol jest hiszpańskim kościołem w stylu głównie renesansowym z XVI wieku, ale zawiera również elementy gotyckie z początku XV wieku i barokowe z XVII wieku. Jest to kościół bazylikowy o trzech nawach z ogromnymi filarami i kapitelami wolutowymi, na których spoczywa niezwykły zespół gwiaździstych kopuł.

Należy do San Clemente, które w 1980 r. zostało uznane za Miejsce Historyczno-Artystyczne, a w 1992 r. kościół został uznany za dobro o znaczeniu kulturowym.

Obecne prace u podnóża kościoła rozpoczął mistrz budowlany baskijskiego pochodzenia Domingo de Mestraitua, ale w połowie XVI wieku architekt Andrés de Vandelvira stworzył warunki do realizacji nowego projektu. Następnie, w 1560 r. Rada San Clemente zleciła dokończenie prac mistrzowi budowlanemu Juanowi de Orzollo, który wprowadził istotne zmiany. Orzollo podniósł trzy nawy do tej samej wysokości, nie biorąc pod uwagę tego, co zostało zbudowane wcześniej, stosując kolumny jońskie i sklepienia tierceronowe oraz sklepienia gwiaździste w transepcie. Wandelwira pomyślał jednak o umieszczeniu korynckich filarów i zamknięciu go sklepieniami oraz kopułą w transepcie.