Poblat Ibèric de Puig de Castellet, Lloret de Mar

Iberowie, przedrzymscy mieszkańcy wschodniej i południowej części Półwyspu Iberyjskiego, zamieszkiwali tereny dzisiejszej Katalonii, pozostawiając po sobie liczne pozostałości, które przetrwały do dziś. Najstarsze z nich pochodzą z VI w. p.n.e. a najnowsze datowane są na ok. I w. p.n.e.

Osady te prawie zawsze znajdowały się w uprzywilejowanych miejscach na szczytach wzgórz lub niewielkich gór, skąd dominowały nad otaczającymi je terenami i drogami. Początki urbanizmu można dostrzec w rozplanowaniu budynków, które nie miały fundamentów i zaczynały się od pierwszego rzędu o konstrukcji cyklopowej. Następnie wznoszono ściany z błota i obudowywano je roślinnością, a dach pokrywano błotem. Istniały przestrzenie wspólne i publiczne, takie jak place, świątynie, cysterny i silosy, oraz inne przestrzenie specjalistyczne, takie jak piece chlebowe i garncarskie. Wszystko to wskazuje na dobrze zorganizowaną organizację z pewną hierarchią społeczną.

Poniżej znajduje się zwięzły opis najlepiej zbadanych i najbardziej znanych osad iberyjskich w Katalonii. Dla lepszego zrozumienia zostały one ułożone w porządku alfabetycznym.