Es Galliner de Madona, Minorka

Sala hipostylowa Gallinero de Madona jest hiszpańską budowlą prehistoryczną, pochodzącą z okresu talajotycznego, zbudowaną w technice cyklopowej. Znajduje się w gminie San Cristóbal, Menorka, Baleary.

Ma półokrągły plan z prostą fasadą i z jednej strony opiera się na skale. W fasadzie, zwróconej na północny zachód, zachowały się oryginalne drzwi wejściowe do budynku z monolitycznym nadprożem, które obecnie są zamknięte. Dostęp do wnętrza budynku jest obecnie możliwy przez stare zawalenie konstrukcji w części południowo-wschodniej.

Wewnątrz znajduje się pięć kolumn i dziewięć pilastrów w stylu śródziemnomorskim. Kolumny te zbudowane są z dużych kamieni ułożonych jeden na drugim. Mają one wąską podstawę, ale ich szerokość rośnie w miarę jak kolumna wznosi się ku sufitowi. Górna część kolumny jest bardzo szeroka, aby podtrzymywać ogromne kamienne płyty tworzące dach, natomiast podstawa jest wąska, aby zmaksymalizować przestrzeń użytkową wewnątrz budynku.

Ściana zewnętrzna ma bardzo regularne lico. Powyżej tej konstrukcji znajdują się pozostałości innego budynku, a być może pierwszego piętra tej samej budowli. Budynek ma 16,40 m długości i 9,25 m szerokości.

Nigdy nie przeprowadzono wykopalisk archeologicznych, dlatego nie jest znana ani funkcja, ani chronologia budynku. Przez wieki był wykorzystywany jako stajnia lub kurnik, stąd jego obecna nazwa. Francisco Camps Mercadal w 1897 r. napisał, że rolnicy stworzyli nowe dojście, wykorzystując zawalenie się dachu.

Dostęp do tego zabytku jest obecnie ograniczony, ponieważ masowy napływ zwiedzających mógłby zagrozić jego stabilności. Aby go zwiedzić, należy najpierw skontaktować się ze Służbą Dziedzictwa Kulturowego Rady Wyspy Menorka. Można do niego dojechać z San Cristóbal drogą Malagarba-Binigaus Nuevo, która odchodzi od strony cmentarza.

Jest jednym z 32 prehistorycznych miejsc na Menorce, które są przedstawiane UNESCO jako kandydatura do wpisania Talayotic Menorca na Listę Światowego Dziedzictwa.