Puento romano de Luco de Jiloca

Rzymski most Luco de Jiloca w gminie Calamocha znajduje się nad biegiem rzeki Pancrudo, w pobliżu jej ujścia do rzeki Jiloca.

Zbudowany z kamienia jesionowego i murowany, składa się z trzech półokrągłych łuków, z których środkowy jest największy. Pomiędzy łukami bocznymi a łukiem centralnym znajdują się dwa inne łuki, których podstawa znajduje się wyżej niż koryto rzeki, pełniące rolę rozlewisk, dzięki czemu konstrukcja nie będzie tak bardzo narażona na działanie wody podczas dużych powodzi.

Jest to prototyp tzw. mostów oślich grzbietów o długości 35 m, szerokości 3,40 m i wysokości 5,30 m. Ma trzy otwory z łukami odcinkowymi, z których środkowy jest największy, i jest zbudowany z kamienia jesionowego i muru. Pomiędzy łukami znajdują się dwa dwumetrowe wcięcia lub łuki świetlne, nad którymi znajdują się małe sklepione rozlewiska. Łuk centralny ma długość 12,20 m; łuk oświetleniowy ma długość 1,60 m, a ostatni łuk ma długość 4,50 m. Wały przeciwpowodziowe są trójkątne, a pomosty nie mają ostróg. Pokład jest spiczasty.

Kalenice są dobrze ułożone, zwłaszcza w archiwoltach sklepień i ościeżach łuków. Spoiny między doskonale wyrzeźbionymi słupami wykonano za pomocą zaprawy. Niedawno został odrestaurowany. Most ten stanowił część rzymskiej drogi, która łączyła Cezara Augusta z Cástulo. Jego położenie na terenie klasztoru cezaraugustianów sprawia, że jest on punktem promieniowania i transmisji dróg rzymskich na okoliczne tereny. Tradycyjnie datuje się go na okres między republiką a I wiekiem n.e. choć może mieć znacznie późniejszą chronologię.