Monastery of San Pedro de Arlanza, Hortigüela

San Pedro de Arlanza to zrujnowany klasztor benedyktyński w północno-środkowej Hiszpanii. Położony jest w dolinie rzeki Arlanza w Hortigüela, w Burgos. Założony w 912 roku, nazywany jest "kolebką Kastylii". Został opuszczony w 1841 r. podczas konfiskat dokonanych przez rząd Juana Álvareza Mendizábala, kiedy to nieruchomości kościelne zostały ponownie rozdzielone.

Dwa domniemane dokumenty założycielskie San Pedro, zachowane w XII-wiecznych karteluszach, zostały wystawione przez hrabiego Fernána Gonzáleza i jego żonę Sanchę z Nawarry oraz przez matkę i brata Fernána, Muniadonę Ramírez i Ramiro Gonzáleza, wraz z hrabią Gonzalo Téllezem i jego żoną Flamulą. Oba dokumenty zawierają pewne nieścisłości i anachronizmy, które podają w wątpliwość ich autentyczność, zwłaszcza dokumentu Fernána Gonzáleza. Prawdopodobnie został on sfałszowany w celu nadania klasztorowi bardziej znamienitego rodowodu, niż było to możliwe do udowodnienia. Bardziej prawdopodobne jest, że kopia aktu Gonzalo Télleza jest oparta na rzeczywistości, ponieważ wiadomo, że Gonzalo działał już w 912 roku. Fernán González i Sancha zostali jednak pochowani w San Pedro i pozostali tam aż do czasu, gdy rozproszenie wspólnoty klasztornej w 1841 r. spowodowało konieczność przeniesienia ich sarkofagów do kolegiaty San Cosme y San Damián w Covarrubias.

Obecne ruiny kościoła pochodzą z budowli rozpoczętej w 1080 roku. Kościół był trzynawowy i miał trzy półokrągłe absydy w stylu romańskim. Późniejsze przebudowy w stylu gotyckim zmieniły jego wygląd zewnętrzny, ale zachowały się niektóre z XI-wiecznych kapiteli. Wśród ruin zachowały się trzy absydy, wieża, część krużganków i kapitularza, a także podwójny otwór strzelniczy i tympanon nad fasadą główną. Portal kościoła został w 1895 roku przekazany do Narodowego Muzeum Archeologicznego Hiszpanii w Madrycie. Duży romański grobowiec, o którym mówi się, że należy do legendarnego Mudarra Gonzáleza, został przeniesiony do katedry w Burgos, a niektóre freski zostały przeniesione do Metropolitan Museum of Art w Nowym Jorku, a inne do Museu Nacional d'Art de Catalunya w Barcelonie.