Yacimiento arqueologico de La Serreta, Alcoy

Na terenie gminy Penàguila znajduje się stanowisko archeologiczne La Serreta, które pochodzi z okresu starożytnego Iberyjskiego i rzymskiego.

Jest to miejsce podwójne, osada i sanktuarium. W 1917 r. miejsce to zostało odkryte, odkopane przez Visedo i uznane dekretem z dnia 3 czerwca 1931 r. za Pomnik Historyczno-Artystyczny należący do Narodowego Skarbu Sztuki. W latach 50. XX w. wykopaliska prowadził ponownie Visedo, a w latach 60.

Główne materiały zostały zdeponowane w Muzeum Archeologicznym Camilo Vicedo, nazwanym tak na cześć głównego badacza wykopalisk. Stąd pochodzi sześć plomb zapisanych alfabetem grecko-iberyjskim.

Znaleziono tu również interesujące iberyjskie i importowane terakoty i ceramikę.

Widoczne są pozostałości czworokątnego pomieszczenia, ułożone w długich rzędach. Na zachodnim krańcu znajdują się pozostałości sanktuarium, zlokalizowanego przez Visedo w najwyższej części, obecnie oznaczonej wierzchołkiem geodezyjnym, w pobliżu którego znaleziono liczne iberyjskie wota z terakoty. W Llobregat opisano pozostałości budynku znajdującego się w odległości 100 m, który może odpowiadać sanktuarium z okresu rzymskiego.

Z terenu sanktuarium widać szczyt Sierra de Aixorta, na którym zaznacza się wschód słońca w dniu równonocy, co dla niektórych astronomów może mieć pewne znaczenie.

Nekropolia została odkryta w 1987 roku i była systematycznie odkopywana, dzięki czemu odkryto 80 grobów, głównie z IV wieku p.n.e. Wyposażenie grobów jest bardzo różnorodne i bogate. Na szczególną uwagę zasługuje falcata z grobu 53, z cenną rękojeścią.

Całe zbocze słonecznej strony pokryte jest pozostałościami budynków, które dostosowują się do poziomów góry. Nie ma tu dużych zabytków, ale okolica jest sugestywna, a widoki wspaniałe.