Avinguda Meridiana, Barcelona

Avinguda Meridiana to główna aleja w Barcelonie, w Katalonii, w Hiszpanii, obejmująca części północnych dzielnic miasta: Sant Andreu, Nou Barris i Sant Martí. Pierwotnie zaplanowana przez Ildefonsa Cerda w 1859 roku jako jedna z dwóch najważniejszych arterii komunikacyjnych Barcelony, jej rzeczywista rola nie była dokładnie taka, ale mimo to stała się często uczęszczaną trasą łączącą Parc de la Ciutadella z północnymi częściami Barcelony, przecinając po drodze Plaça de les Glòries, gdzie spotyka się z innymi dwiema głównymi alejami: Gran Via de les Corts Catalanes i Avinguda Diagonal. Absorbuje ona ruch pochodzący z autostrady AP-7, co sprawia, że jest to obszar gęsto uczęszczany. Aleja przebiega przez następujące dzielnice Barcelony: El Clot, Navas, La Sagrera, Sant Andreu de Palomar, El Congrés i els Indians, Vilapicina, Porta, La Prosperitat, La Trinitat Nova, Trinitat Vella i Vallbona - dzielnice miasta należące w dużej mierze do klasy robotniczej.

Pod względem architektonicznym obszar ten jest tępy i pozbawiony estetycznych pretensji, ale zawiera kilka znaczących bloków mieszkalnych, takich jak Meridiana, zaprojektowanych przez Oriola Bohigasa, Josepa Marię Martorella i Davida Mackaya. Avinguda Meridiana symbolizuje urbanizm instrumentalny, będąc niewiele więcej niż miejską autostradą i bardzo różniąc się od głównych alei i bulwarów Barcelony.

19 czerwca 1987 r. baskijska grupa separatystyczna ETA podłożyła w piwnicy hipermarketu Hipercor przy tej alei bombę, która zabiła 21 osób. 41 zostało rannych.