Carrer d'Aragó, Barcelona

Carrer d'Aragó to główna arteria komunikacyjna Barcelony, jedna z najszerszych i najbardziej ruchliwych dróg w dzielnicach, przez które przebiega, przede wszystkim Eixample, ale także Sant Martí. Powstała w 1863 roku i była częścią planu urbanistycznego Ildefonsa Cerdy. W 1867 roku pojawiła się jako ulica L, choć nazwa ta nigdy nie została zatwierdzona. Inną nazwę, nawiązującą do Korony Aragonii, zaproponował w 1863 r. Víctor Balaguer, któremu rada miejska zleciła zmianę nazw wszystkich ulic w okolicy. W tamtych czasach oficjalną nazwą była Calle de Aragón, czyli ulica Aragońska. Zaczyna się od Carrer de Tarragona i przechodzi w Rambla de Guipúscoa na skrzyżowaniu z Carrer de Lope de Vega.