Rachatłukum

Turecka rozkosz, znana tradycyjnie jako lokum, to słodki przysmak sporządzony z mieszanki skrobi i cukru. Bardziej wyszukane wersje często zawierają posiekane orzechy, takie jak pistacje, orzechy laskowe czy włoskie, i są aromatyzowane wspaniałymi składnikami, takimi jak woda różana, mastyk, pomarańcza bergamotka czy cytryna. Te smakowite kąski są zazwyczaj podawane w małych, obtoczonych w cukrze pudrze kostkach i czasami występują w smakach takich jak cynamon czy mięta. Ciekawym składnikiem, który czasami jest używany do gładkiego połączenia wszystkich elementów, jest mydlnica lekarska.

Dokładne pochodzenie tureckiej rozkoszy jest nieco tajemnicze, ale wielu uważa, że po raz pierwszy została ona wykonana w Turcji pod koniec XVIII wieku. Nazwa "lokum" pochodzi od arabskiego słowa "al-lukum", co oznacza "komfort dla gardła". Jest ściśle związana z Hacı Bekirem, który otworzył sklep ze słodyczami w Konstantynopolu w 1777 roku, gdzie tworzył różne słodycze, w tym lokum. Jednak niektórzy historycy twierdzą, że podobne przepisy były już obecne w kuchniach arabskiej i perskiej przed czasami Hacı Bekira.

"Lokum" ma różne nazwy w różnych językach, co pokazuje, jak szeroko rozpowszechniła się jego popularność. W języku angielskim kiedyś było znane jako "Lumps of Delight". Dziś turecka rozkosz cieszy się popularnością na całym świecie, a lokalne wariacje można znaleźć w takich miejscach jak Bułgaria, Grecja, Rumunia, Mołdawia, dawna Jugosławia, Ameryka Północna, Brazylia, Wielka Brytania i inne kraje Wspólnoty Narodów. Na Cyprze ma nawet specjalny status pod nazwą "Loukoumi Geroskipou".

Ten słodki przysmak zainspirował również powiązane produkty, takie jak perfumy gourmand, i ma szczególne miejsce w kulturze popularnej. Na przykład w klasycznej powieści C.S. Lewisa "Lew, Czarownica i stara szafa" turecka rozkosz jest ulubionym słodyczem postaci Edmunda Pevensie. Wydanie adaptacji filmowej tej książki przyczyniło się do wzrostu sprzedaży tureckiej rozkoszy, dzięki jej niezapomnianej roli w tej historii.