Poitín

Poitín, często zapisywany jako potcheen, poteen lub potheen, to tradycyjny irlandzki spirytus produkowany od wieków. Nazwa "poitín" wywodzi się od irlandzkiego słowa "pota" czyli garnek, nawiązując do skromnych początków tego trunku, wytwarzanego w małych alembikach. Ten mocny napój może być produkowany z różnych składników, takich jak zboża, serwatka, buraki cukrowe, melasa i ziemniaki, jak opisano w technicznym pliku Irish Poteen/Irish Poitín.

Pod względem statusu prawnego, poitín przeszedł długą ewolucję. Obecnie można znaleźć komercyjnie produkowany poitín w Irlandii. W 2008 roku zyskał on status Geographical Indication od Rady i Parlamentu UE, co oznacza, że jest uznawany i chroniony jako produkt unikalny dla Irlandii. Rząd irlandzki dodatkowo ugruntował ten status w 2015 roku, przyjmując techniczny plik Geographical Indication, który definiuje, jak poitín musi być wytwarzany, aby zasłużył na nazwę "Irish Poitín."

Historycznie, poitín często produkowano w ukrytych miejscach na wsi, aby uniknąć ewentualnych problemów prawnych. Proces obejmował przygotowanie zacieru, jego fermentację, a następnie destylację w miedzianych alembikach. Tradycyjnie głównym składnikiem był słodowany jęczmień, ale współczesny poitín może być wytwarzany również z melasy, kukurydzy lub ziemniaków. Jakość końcowego produktu często zależy od umiejętności destylatora oraz jakości używanego sprzętu.

Poitín znalazł również swoje miejsce w kulturze popularnej, pojawiając się w filmach, dokumentach i tradycyjnych irlandzkich piosenkach. Na przykład dokument "Déantús an Phoitín" ("Poteen Making") bada proces jego produkcji, a film "Poitín" z 1979 roku opowiada trzymającą w napięciu historię nielegalnego destylatora w Connemara. Tradycyjne irlandzkie piosenki często wspominają poitín, ukazując jego głęboko zakorzenione znaczenie kulturowe.