Nattō

Nattō to tradycyjne japońskie danie zrobione z fermentowanych ziaren soi przy użyciu bakterii Bacillus subtilis var. natto. Często spożywane na śniadanie, zazwyczaj podawane jest z musztardą karashi, sosem sojowym oraz drobno posiekanym japońskim szczypiorkiem. Chociaż jego intensywny zapach, wyjątkowy smak i kleista konsystencja mogą wymagać przyzwyczajenia, aż 70,2% Japończyków je lubi, a wiele innych osób spożywa go ze względu na jego korzyści zdrowotne.

Dokładne pochodzenie nattō pozostaje zagadką, z różnymi teoriami sugerującymi, że mogło zostać opracowane w różnych regionach Japonii ze względu na prosty proces produkcji. Niektóre legendy łączą jego odkrycie z postaciami historycznymi, takimi jak Minamoto no Yoshiie i książę Shotoku. Uważa się, że chińskie fermentowane czarne ziarna soi, znane jako 豉 (chǐ), mogą być prekursorami nattō, chociaż różnią się one składnikami i technikami produkcji.

Nattō zaczęto komercjalizować w okresie Edo, co doprowadziło do ulepszeń w jego produkcji. Obecnie można znaleźć nattō w różnych formach, w tym w sushi nattō, zupie miso i okonomiyaki. Proces produkcji obejmuje moczenie i gotowanie na parze ziaren soi, fermentowanie ich za pomocą Bacillus subtilis, a następnie dojrzewanie.

Pod względem odżywczym, nattō jest prawdziwą skarbnicą składników odżywczych, pełne białka, błonnika, witamin i minerałów, takich jak wapń i potas. Jest szczególnie bogate w witaminę K2 i oferuje liczne korzyści zdrowotne, w tym właściwości prebiotyczne. Podobne fermentowane produkty sojowe można znaleźć także w innych krajach, takich jak Chiny, Korea, Tajlandia czy Nepal.