Gibon czarny

Czarny gibon czubaty jest krytycznie zagrożonym naczelnym występującym w Chinach, Laosie oraz północnym Wietnamie. Wyróżnia się cztery uznane podgatunki tego gibona. Jedną z charakterystycznych cech tego gatunku jest dymorfizm płciowy: samce są zazwyczaj czarne, podczas gdy samice mają złoty lub jasnobrązowy kolor z czarnymi plamami.

Te gibony żyją w małych grupach rodzinnych i są znane ze swojego charakterystycznego śpiewu. Uważa się, że ich pieśni pomagają w tworzeniu więzi między parą oraz w oznaczaniu terytorium.

Jako mieszkańcy lasów, czarne gibony czubate są mistrzami brachiacji, co oznacza, że przemieszczają się między gałęziami używając swoich długich ramion. Ich dieta składa się głównie z dojrzałych owoców, ale jedzą także pąki liści i od czasu do czasu małe zwierzęta. Żyją w tropikalnych lasach wiecznie zielonych, półwiecznie zielonych i liściastych, często w regionach górskich na różnych wysokościach.

Niestety, czarny gibon czubaty jest krytycznie zagrożony, z populacją liczącą zaledwie około 1,300 do 2,000 osobników na wolności. Działania ochronne są niezbędne, aby zapobiec dalszemu spadkowi liczebności i chronić ten niezwykły gatunek.