Macrovipera lebetina

Macrovipera lebetinus, bardziej znana jako żmija lewantyńska, to jadowity wąż, występujący w Afryce Północnej, na Bliskim Wschodzie, a nawet sięgający do Kaszmiru. Ten gatunek jest określany różnymi nazwami, takimi jak żmija lewantyńska czy kufowa, i ma pięć uznanych podgatunków, z których najważniejszy jest omawiany w tym artykule.

Eksperci w dziedzinie taksonomii nadal debatują nad klasyfikacją tego gatunku, co może spowodować, że niektóre podgatunki zostaną podniesione do rangi odrębnych gatunków. Podgatunki te zamieszkują regiony takie jak Afganistan, Indie i Turcja. Trwają również dyskusje na temat przynależności tego węża do rodzaju Daboia zamiast Macrovipera.

Żmija lewantyńska jest dużym wężem o szerokiej, trójkątnej głowie i szorstkich, łuskowatych łuskach na grzbiecie. Jej ubarwienie może być zróżnicowane, a samce i samice zazwyczaj osiągają różne rozmiary. Preferuje ona siedliska z gęstym cieniem pod niskimi drzewami, zwłaszcza w upalne dni.

Pod względem geograficznym, wąż ten występuje w wielu krajach Afryki Północnej, Bliskiego Wschodu i Azji Środkowej. Niestety, żmija lewantyńska jest obecnie uznawana za zagrożoną i jest objęta ścisłą ochroną na mocy Konwencji Berneńskiej.